Tine Van Dessel: genomineerd voor de Bachelorprijs 2017

Artikel

Op 18 december maken we in Gent de winnaars van Vlaamse Scriptieprijs en van de deelprijzen bekend. In aanloop naar de uitreiking stellen we de kandidaten aan de hand van vijf vragen aan u voor. Vandaag: Tine Van Dessel - genomineerd voor de Bachelorprijs. 

Tine Van DesselTINE VAN DESSEL

Bachelor Verpleegkunde - Thomas More Hogeschool

Scriptie "Kennistekort rond de omgang met hoorapparaten en slechthorenden bij zorgkundigen in woonzorgcentra"   

Bewoners van woonzorgcentra dragen stilaan meer en meer een hoorapparaat. Helaas blijkt uit onderzoek dat zorgverleners in woonzorgcentra onvoldoende knowhow hebben omtrent de zorg die hoorapparaten vereisen. Dit leidt tot inadequaat gebruik. Denk aan linker- en rechtertoestellen die worden omgewisseld ondanks het verschil duidelijk zichtbaar is, batterijen die al weken leeg zijn voordat iemand het opmerkt, apparaten die mee in de douche of het bad gaan,…  Tine Van Dessel bracht in haar scriptie in kaart welke info zorgkundigen nodig hebben. Op basis daarvan ontwikkelde ze een instructievideo over het gebruik en onderhoud van hoorapparaten voor zorgverleners. Lees meer

De instructievideo uit mijn thesis wordt nu gebruikt in de opleiding Verpleegkunde aan mijn oude hogeschool  

 

Waarom koos je voor dit scriptieonderwerp?     
Mijn vriend is net zoals ik 21 jaar en heeft reeds van kinds af aan een gehoorprobleem als gevolg van een genetische aandoening. Hierdoor heeft hij een gehoorverlies van 70% en draagt hij sinds zijn vijf jaar een hoorapparaat. Toen ik hem beter leerde kennen, zat ik in mijn opleiding verpleegkunde. Ik leerde van hem heel wat zaken bij over hoorapparaten. Ik besefte toen dat zelfs de basiszorg en eenvoudigste aandachtspunten van hoorapparaten nergens in mijn opleiding aan bod kwamen. Nochtans zijn een groot deel van de patiënten drager van een hoorapparaat. Tijdens mijn stage en vakantiewerk in woonzorgcentra merkte ik dat zorgkundigen en verpleegkundigen weinig kennis hebben hieromtrent. De literatuur bevestigde dit kennistekort bij zorgverleners in woonzorgcentra en omschreef dat de basiszorg compleet de mist in gaat. Zo gaan de apparaatjes mee onder de douche of in bad, duurt het weken voor iemand opmerkt dat de batterijen leeg zijn, kunnen zorgverleners het linker- en rechterapparaat niet onderscheiden... Ook het hoorcentrum waarmee ik contact opnam, beaamde meteen deze problematiek. Ik merkte dus dat er in de toekomst op dit vlak nog veel werk verricht kon worden en wilde hier graag mijn steentje toe bijdragen.    

Wat was het mooiste moment tijdens het schrijven van je scriptie?  
"Er waren heel wat mooie momenten. Het eerste fijn moment was wanneer de jury na mijn bachelorproefverdediging vroeg of ze mijn filmpje mochten hebben om te implementeren in het lessenpakket. Deze video zou gebruikt worden om te tonen aan de eerstejaarsstudenten voordat zij op stage gaan naar woonzorgcentra. Ik heb heel het jaar veel tijd en energie gestoken in mijn bachelorproef en vond het dus zeer fijn dat hier dan ook iets mee gedaan zou worden. Ik vind het een nuttige video die eenvoudig geïmplementeerd kan worden in de praktijk zonder veel moeite of kosten. Bovendien heb ik in de video ook bewust gebruik gemaakt van eenvoudige taal zodat deze door iedereen bekeken kan worden, of je er nu een leek bent of niet. Het is leuk dat mijn instructievideo nu een betekenis en plaats krijgt in de opleiding. Op die manier werd mijn werk meer dan zomaar een werk voor school. Ik heb op mijn manier een verschil kunnen maken voor de toekomstige verpleegkundigen. Ik hoop dat de patiëntenzorg rond hoorapparaten hierdoor verbeterd wordt want dit is waar het uiteindelijk allemaal om draait.

Een tweede aangenaam moment was het moment waarop mijn school, Thomas More in Lier, mij nomineerde om mee te doen aan de Vlaamse Scriptieprijs. Tijdens de proclamatie werden alle studenten, die genomineerd werden om mee te doen aan de Vlaamse Scriptieprijs, even afgeroepen en uitgenodigd op het podium. Deze nominatie vond ik fijn omdat het voor mij een teken was dat mijn bachelorproef betekenisvol was.

Een derde mooi moment was de keer dat ik te horen kreeg dat ik geselecteerd was tot de tien laatste kandidaten (en vervolgens tot de vijf laatsten) die kans maken op de Vlaamse scriptieprijs. Ik ben nog maar 21 en heb nog geen jaren ervaring in het werkveld. Ik ben maar één van de vele verpleegkundigen en studenten die alles heeft gegeven om de bachelorproef zo sterk mogelijk uit te werken. Ik ben maar één van de 158 die meedeed aan de Bachelorprijs. Vandaar kwamen deze drie momenten telkens volledig onverwacht. Dit bewijst dat je niet altijd de grootste moet zijn, maar dat iedereen in staat is om iets te kunnen bereiken als je er maar achter staat en je er ten volle voor inzet."    

Wat was het moeilijkste (moment) bij je scriptieonderzoek?
Het vinden van literatuur was in het begin niet eenvoudig. Er was nog niet veel geschreven rond dit onderwerp. Dit is ook de reden waarom ik mijn bachelorproef zo relevant vind. Het is een onbesproken problematiek waar momenteel nog niet veel aan gedaan wordt. Patiënten kopen hoorapparaten die achteraf in de kast blijven liggen vanwege inadequaat gebruik. Zorgverleners kunnen hun bewoners nauwelijks ondersteunen wanneer zij de zorg rond hun hoorapparaat niet meer op zich kunnen nemen. Het is een vorm van inefficiënte patiëntenzorg en zo ook inefficiënt gebruik van de financiële middelen van de gezondheidszorg.    

Waarom zou iemand jouw thesis moeten lezen? 
Mijn thesis is absoluut zeer nuttig voor alle mensen die in contact komen met hoorapparaten. Zowel voor patiënten, familie, zorgverleners en mensen die er graag meer over willen weten, is het interessant om mijn bachelorproef eens door te nemen. In mijn instructievideo wordt in slechts 15 minuten heel het reilen en zeilen rond het gebruik en onderhoud van hoorapparaten uitgelegd en visueel getoond. In mijn bachelorproef staat deze info ook nog eens uitgeschreven. Het kan dus gemakkelijk gebruikt worden om snel heel wat eenvoudige dingen bij te leren die zeer nuttig zijn bij de basiszorg rond hoorapparaten in de praktijk. Zo staat er bijvoorbeeld omschreven hoe je gemakkelijk kan nagaan of de batterij nog werkt door met je handen een kommetje te maken, het hoorapparaat hier in te leggen en het te omsluiten met je handen. Indien het apparaat fluit of geluid maakt, is dit een teken dat de batterij nog niet leeg is.    

Wat doe je nu, nu je jouw scriptie en studie hebt afgerond?
Nadat ik in juni ben afgestudeerd als Bachelor Verpleegkunde aan de Thomas More hogeschool in Lier, ben ik gaan werken als verpleegkundige in het Imelda ziekenhuis in Bonheiden. Bovendien studeer ik hiernaast ook verder aan de Universiteit van Antwerpen voor de Master in de Verpleegkunde en Vroedkunde. Het combineren van beiden zorgt voor een druk tijdschema. Toch is het zeer fijn om zowel theorie als praktijk te kunnen combineren. Momenteel zit ik in het schakeljaar. Volgend jaar zal ik mijn masterproef schrijven. Het onderwerp van mijn bachelorproef heeft me erg weten te boeien waardoor ik hoop dit onderwerp door te kunnen trekken naar mijn masterproef. 

Share this on: