Maak kennis met Ellen Roels - genomineerd voor de Agoriaprijs

Ellen Roels

Onderzoekers streven ernaar om robots, net zoals wij mensen, zélf te laten genezen van hun wonden. 

Ellen Roels
Master of Science in Mechanical engineering option Mechatronics-Construction - Vrije Universiteit Brussel
Scriptie: Additive manufacturing of self-healing polymers for soft robotics applications

In het Brubotics-lab aan de VUB werkt men aan zelfherstellende 'zachte' robots. Deze robots zijn gemaakt uit zachte materialen, waardoor ze meer geschikt zijn voor interactie met mensen. Het probleem is dat die zachte onderdelen van deze robots sneller kapotgaan. Daarom streven onderzoekers ernaar om deze robots, net zoals wij mensen, zelf te laten genezen van hun wonden. In haar scriptie werkte Ellen Roels aan de ontwikkeling van een techniek voor het 3D-printen van de specifieke plastic materialen met deze zelfherstellende eigenschappen. 

Jaar
Waarom koos je voor dat scriptieonderwerp?

Toen ik tijdens mijn opleiding burgerlijk ingenieur een afstudeerrichting moest kiezen, twijfelde ik heel erg tussen materiaalkunde en mechatronica. Uiteindelijk ging ik voor mechatronica, maar die andere optie bleef toch ook aantrekkelijk. Ik was dan ook zeer blij toen ik te weten kwam dat ik voor mijn thesis deze twee - toch wel vrij uiteenliggende - onderzoeksdomeinen kon combineren. Het werd bovendien alleen maar beter toen bleek dat ik dit ook nog eens kon combineren met mijn interesse in 3D-printen. Het leek wel een match made in heaven, en ik heb het mij nog geen seconde beklaagd!

Wat was het mooiste moment tijdens het schrijven van je scriptie?

Het moment dat er voor de eerste keer materiaal uit de 3D-printer kwam. Alle dagen en avonden in het labo, alle uren gespendeerd aan simulaties, testen en berekeningen, alles kwam opeens samen op dat ene moment.

Wat was het moeilijkste (moment) bij je scriptieonderzoek?

Het extruderen van het filament bleek veel complexer als gedacht. Na enkele maanden stond dit nog steeds niet op punt en werd ik soms wel wat gefrustreerd. Gelukkig werkte het hele proces kort nadien wel, maar uit al die mislukte testen heb ik toch ook enorm veel geleerd.

Waarom zou iemand jouw thesis moeten lezen?

"Gaan die robots dan niet de wereld overnemen?", is een reactie die vaak terugkomt wanneer ik vertel over mijn onderzoek naar zelfherstellende robots. Maar die angst is nergens voor nodig, want wie er meer over leest, zal merken dat deze robots juist zacht zijn, en gemaakt om veilig samen te werken met mensen.

Ook wie meer wil te weten komen over hoe deze materialen werken is aan het juiste adres, net zoals makers die willen meer willen weten over het 3D-printen van een niet zo alledaags materiaal.

Wat doe je nu, in je leven na de scriptie en studies?

Omdat ik het werken aan mijn thesis en het topic zelf zo interessant vond, heb ik besloten om erover te doctoreren. De techniek die ik in mijn thesis heb ontwikkeld, kan ik zo nog verder uitwerken, om er dan later robots met geïntegreerde sensoren mee te printen.