Crisisdata rapportering vanuit een eenvoudig patiëntendossier

Frank de Jong
Persbericht

Slachtoffers registreren terwijl de tijd tikt...

Achtergrond

Emergency Medical Teams (EMT) verstrekken overal ter wereld internationale medische noodhulp aan slachtoffers van humanitaire rampen en grote incidenten. Deze teams worden ingezet wanneer het lokale gezondheidssysteem volledig overrompeld is. Ze blijven ter plaatse aanwezig tot de grootste vraag naar acute zorg is gelenigd en de capaciteit van het eigen gezondheidssysteem weer aan de grootste noden kan voldoen.

 

Uitdaging

In die fase van overrompeling ontbreekt een gedetailleerde en gestructureerde registratie en rapportage terwijl er nood is aan informatie over klachten, diagnoses; verstrekte zorg en demografie. Het ontbreken van deze gestructureerde informatie kan er immers toe leiden dat uitbraak van ziektes niet wordt opgemerkt, dat data van verschillende zorgverleners en EMTs moeilijk vergeleken en samen­gevoegd kunnen worden en dat er geen duidelijk zicht is op verleende zorg en gebruikte middelen.

 

Voorstel

Er wordt in dit werk een geïntegreerd systeem met een elektronisch verwerkbaar medisch patiënten­formulier voorgesteld (op papier en in digitale vorm). Dit standaardformulier is veelzijdig, geschikt voor alle talen, universeel raadpleegbaar en gebruiksvriendelijk. Het respecteert de patiëntenrechten, voldoet aan de behoeftes van het EMT, faciliteert informatie-uitwisseling tussen belanghebbenden, detecteert tijdig en rapporteert over taalbarrières heen.  Zowel de individuele zorg als de overkoepelende rampen­inzet zullen hiermee in de toekomst significant kunnen worden verbeterd.

 

Specificaties

Er wordt gewerkt met een individueel patiëntenformulier dat digitaal verwerkt wordt en de vastgelegde informatie ophaalt, telt, groepeert en doorstuurt in verschillende formaten. Daarmee voldoet het aan de gestelde vereiste om te kunnen rapporteren aan gezondheidsautoriteiten. Hier bovenop biedt deze oplossing een aantal extra voordelen: Het systeem is niet compleet afhankelijk van de aanwezigheid van een digitale infrastructuur of elektriciteit, heeft een zeer lage kostprijs en geeft een duidelijk beeld van de gezondheids­­­­toestand van een slachtoffer en zijn of haar omgeving. De selectie van gezondheids-indicatoren die gescoord wordt is getoetst op de populatie van bijna 10.000 personen uit vijf verschillende (soorten) humanitaire rampen en dekt 98% van de geconstateerde symptomen en diagnoses. De keuzelijsten van middelen, medicatie en procedures zijn eveneens gebaseerd op die interventies.

 

De patiënt centraal

Patiëntenrechten vormen de basis van deze oplossing. De patiënt krijgt een papieren kopie van het patiëntenformulier in een taal naar keuze (momenteel zijn er 50 talen beschikbaar). Met de informatie en verwijzingen op dit formulier krijgt hij toegang tot de website van het EMT en in functie van beschikbaarheid van internet toegang tot zijn persoonlijke patiëntendossier met informatie en foto's van aandoening en behandeling, informed consent, een doktersbrief en de mogelijkheid om zijn zorg elders voort te zetten.

 

Door de taalbarrière heen

Het dossier kan in elke taal worden ingevuld en naar een andere taal worden omgezet. De individuele patiëntenformulieren worden na scannen, controle en correctie zeer vlot verwerkt in elke gewenste vorm. De data kan in een spreadsheetprogramma worden gevisualiseerd en bewerkt of in een ander gezondheidsplatform worden opgenomen door de verschillende uitvoer mogelijkheden. Dataverzamelingen worden geanonimiseerd voor verder onderzoek. Door zicht op voorgeschreven medicatie, procedures en middelen kan er worden geanticipeerd op mogelijke stock- of capaciteitsproblemen.

 

Omdat alle betrokken partijen gebruik kunnen maken van de beschikbare meertaligheid, kan een bestaande EMT eenvoudig worden uitgebreid met anderstalige collega's zonder aan kwaliteit van informatie in te boeten. Zo kan een Chinese hulpverlener een Ethiopisch slachtoffer een Amharisch afschrift van zijn patiëntendossier geven (zowel op papier als elektronisch), dagelijks in het Engels rapporteren en aan het einde van de missie de volledige administratie doorgeven aan een
Arabisch team. Nieuwe talen kunnen in minder dan een dag worden toegevoegd (ingevoerd, gecorrigeerd en gevalideerd) afhankelijk van de beschikbaarheid van vertalers met een medische achtergrond.

 

Getest

In de zomer van 2017 is het systeem in de praktijk getest op een derde van de zorgvragers van een grootschalig Belgisch outdoor dance-evenement en volledig in de praktijk gebracht op alle zorgvragers van een technofestival. Alhoewel er veel parallellen zijn met rampeninterventies (tijdsdruk, groot aanbod van zorgvragers, meertaligheid) zal er voor volgende edities een meer specifiek festival-formulier gebruikt worden.

 

Besluit

Informatie, communicatie en zorg kunnen aanzienlijk verbeteren door optimaal gebruik te maken van crisisdata uit eenvoudige patiëntendossiers.

 

Bibliografie

BIBLIOGRAPHYBambrick, A. T., Passman, D. B., Torman, R. M., Livinski, A. A., & Olsen, J. M. (2014). Optimising the Use of Chief Complaint & Diagnosis for Operational Decision Making: An EMR Case Study of the 2010 Haiti Earthquake. PLOS Current Disaster.

Centre for Research on Epidemiology of Disasters. (2017, mei 1). EM-DAT The International Disaster Database. Opgehaald van Website van Centre for Research on Epidemiology of Disasters: http://www.emdat.be/disaster_profiles/index.html

Centre for Research on the Epidemiology of Disasters. (2016). Poverty & Death: Disaster Mortality 1996-2015. Brussel: CRED.

Connolly, M. (2005). Communicable disease control in emergencies: a field manual. Geneva: World Health Organization.

Department of Health, Republic of the Philippines. (2011). Surveillance in Post Extreme Emergencies and Disasters.

Elsafti, A. M., van Berlaer, G., Al Safadi, M., Debacker, M., Buyl, R., Redwan, A., & Hubloue, I. (2016). Children in the Syrian Civil War: the Familial, Educational, and Public Health Impact of Ongoing Violence. Disaster Medicine and Public Health Preparedness, 874-882.

Emergency Medical Team Minimum Data Set Working Group. (2016). Mininmum Data Set for Reporting by Emergency Medical Teams. Genève: MASHAV, JICA and WHO.

Global Health Platform. (2013). Emergency Risk Management for Health. Genève: WHO, Public Health England and UNISDR.

Interagency Standing Committee. (2010). Guidelines for Addressing HIV in Humanitarian Settings. UNAIDS. IASC. Opgeroepen op May 2017, van Integrating HIV and AIDS in Humanitarian Action (draft): http://www2.wpro.who.int/internet/files/eha/toolkit/web/Technical%20Ref…

International Organisation for Standardisation. (2017, mei 1). Country Codes - ISO 3166. Opgehaald van https://www.iso.org/iso-3166-country-codes.html

Japan International Cooperation Agency. (2016, May). Opgehaald van Emergency Disaster Relief: https://www.jica.co.jp/english/

Laframboise, N., & Boileau, L. (2012). Natural Disasters: Mitigating Impact, Managing Risks. Washington: International Monetary Fund.

Norton, I., von Schreeb, J., Aitken, P., Herard, P., & Lajolo, C. (2013). Clasification and minimum standards for Foreign Medical Teams in sudden onset disasters. Genève: World Health Organization.

Radestad, M., Jirwe, M., Castrén, M., Svensson, L., Gryth, D., & Rüter, A. (2013). Essential key indicators for disaster medical response suggested to be included in a national uniform protocol for documentation of major incidents: a Delphi study. Scandinavian Journal of Trauma, Resuscitation and Emergency Medicine, 68-79.

Roggen, I., Van Berlaer, G., Gijs, G., & Hubloue, I. (2014). Clinical Characteristics of the Inhabitants if an Internally DisplacedPersons Camp in Brazzaville, Republic of Congo after the Arms Dump Blast on March 4, 2012. Prehosp Disaster Med., 516-520.

SPQRobin. (2017, mei 1). Wikimedia Commons. Opgehaald van https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=15907384

The Sphere Project. (2011). Humanitarian Charter and Minimum Standards in Humanitarian Response. Northampton: Practical Action Publishing. Opgeroepen op april 2017, van The Sphere Project: http://www.sphereproject.org/handbook/

UNICEF. (2017, mei 1). Nutrition in Emergencies: online training. Opgehaald van https://www.unicef.org/nutrition/training/

van Berlaer G, S. T. (2016, Mar 22). Disaster Preparedness and Response Improvement: Comparison with Related Diagnes with Baseline Medical Data. European Joural for Emergency Medicine.

van Berlaer, G., Bohle Carbonell, F., Manantsoa, S., de Béthune, X., Buyl, R., Debacker, M., & Hubloue, I. (2016). A refugee camp in the centre of Europe: clinical characteristics of asylum seekers arriving in Brussels. BMJ-Open. doi:10.1136/bmjopen-2016-013963

van Berlaer, G., de Jong, F., & Das, T. (2017). European Society For Emergency Medicine: 11th European Congress on Emergency Medicine. Characteristics of the B-FAST 2013 Haiyan Typhoon Patients, (p. 15). Athene.

World Health Organization. (2016). Master EMT's Presentation. Opgeroepen op may 2017, van WHO Extranet: https://extranet.who.int/emt/sites/default/files/Master%20EMTs%20presen…

World Health Organization. (2010). International Statistical Classification of Diseases and Health Related Problems:10th revision. Genève: World Health Organisation.

World Health Organization. (2011). Guidelines for medecine donations, revised 2010. 3rd ed. WHO, Geneva.

World Health Organization. (2012). Emergency Disaster Relief - Surveillance in Post Extreme Emergencies and Disasters. World Health Organization, Western Pacific Region.

 

Universiteit of Hogeschool
Bachelor in de Verpleegkunde
Publicatiejaar
2017
Promotor(en)
Dr Gerlant van Berlaer, VUB
Kernwoorden
Share this on: