De box op weg naar ontmoeting. Ontmoeting stimuleren tussen ouders in de kinderopvang.

Romy Vanderheeren Lauren Roelens Fran Goetghebeur Elise Trotta Ann-Gaëlle Dejonghe Lisa Gysel Tine Devreker Mayke Desal
Persbericht

De box op weg naar ontmoeting. Ontmoeting stimuleren tussen ouders in de kinderopvang.

Als student aan de Vives hogeschool departement Sociaal-Agogisch Werk, krijg je de kans om de laatste acht weken van de opleiding een interdisciplinaire bachelorproef te maken. Deze bachelorproef is het sluitstuk van de opleiding en biedt een antwoord op een reële vraag tot het werkveld, bij ons uit kinderopvang vzw Wieltjeshove met name ‘Ontmoeting stimuleren tussen ouders in de kinderopvang’. Wij zochten naar concreet en aantrekkelijk materiaal om de ontmoeting tussen ouders, vaak met een heel diverse achtergrond, te stimuleren. Eerst en vooral gingen we op zoek naar informatie uit de literatuur. We namen verschillende thematieken onder de loep in het kader van ons project. Daarnaast lazen we allen het boek van Naomi Geens – Ontmoeten is simpel… maar niet altijd gemakkelijk.Dit was namelijk het aanvangspunt van onze bachelorproef. 

Naast onze literatuurstudie deden we enkele werkveldbezoeken. We gingen langs bij Huis van het Kind te Menen, De Living te Roeselare, Tierlantuin te Gent en Baboes te Schaarbeek. In Huis van het Kind kregen we informatie en tips omtrent hoe om te gaan met diversiteit en hoe we iedereen kunnen bereiken. Kinderopvang De Living vertelde ons over de ontmoetingsruimte die ze koppelen aan de kinderopvang. Ze zorgen ervoor dat de ouders kunnen blijven hangen in de ontmoetingsruimte om elkaar op die manier beter te leren kennen. Het is de bedoeling dat de ouders zich thuis voelen. Ze mogen hun eigen tas meenemen om koffie uit te drinken en er hangen welkomskaartjes in diverse talen. De ouders mogen er zo lang blijven als ze willen, zowel met of zonder hun kind(eren). Tierlantuin staat al ver inzake ontmoeting tussen ouders, wat voor ons zeer interessant was. Het voornaamste wat we uit dit bezoek meenamen was het opendeurenbeleid. De ouders mogen overal naartoe waardoor ze in meerdere ruimtes komen en zo meerdere ouders kruisen. Er worden daar eveneens veel activiteiten georganiseerd, onder andere met de buurt. Daarenboven hecht men veel belang aan de inspraak van de ouders. Baboes is een spel- en ontmoetingsplaats waar ouders samen met hun kind(eren) terecht kunnen. We kregen hier uitleg over de inrichting van de ruimte en de keuze van het speelgoed. Baboes legt de nadruk op het geven van erkenning en vertrouwen. In ruil verwachten ze actieve participatie van de ouders, zoals bijvoorbeeld hun eigen tassen afwassen. 

Na deze bezoeken observeerden we enkele ochtenden en avonden binnen vzw Wieltjeshove aan de hand van observatiekaarten uit het boek van Naomi Geens. Hiervan maakten we concrete besluiten. We concludeerden dat de ouders elkaar weinig tegenkomen en er bijgevolg weinig tot geen ontmoeting plaatsvindt in kinderopvang Wieltjeshove. Als laatste bevraagden we de ouders en de teamleden van vzw Wieltjeshove. We wilden nagaan naar welke activiteiten/ontmoetingen hun voorkeur uitging. 

Nadat we ons goed oriënteerden en informeerden, zijn we tot het besluit gekomen dat alles start bij een visie en hoe je die visie uitwerkt samen met het team en meegeeft aan de ouders. Alles hangt samen met de houding van het team. Ontmoeten doe je namelijk samen.

Om het team en de ouders op de hoogte te houden van ons project maakten we gebruik van enkele methodieken. Voor het team hebben we de wc-kalender geïntroduceerd, een methodiek die ook gebruikt wordt in het boek van Naomi Geens. Elke week hingen we een korte briefing in de toiletten gericht naar het team. Hierop was te lezen wat er die week op onze planning stond. Voor de ouders introduceerden we de rode (was)draad, opnieuw een methodiek gehaald uit dezelfde inspiratiebron. Aan de bovenkant van deze rode (was)draad waren onze foto’s en namen te zien zodat de ouders een visuele voorstelling kregen van wie wij zijn. Aan de onderkant hing onze planning per week, telkens gevisualiseerd met één prent. Op die manier kregen de ouders zicht op wat wij allemaal van plan waren. 

We vonden het belangrijk ‘evidence based’ te werk te gaan en wilden in de tweede fase van ons project zoveel mogelijk tips, die we in de literatuur en de bezoeken gevonden hadden, uitproberen. We experimenteerden met het gebruik van aantrekkelijk speelgoed (eendjes en vishengels) en zitgelegenheden in de gang waar ouders passeren, maakten affiches en flyers met picto’s en in meerdere talen om onze ‘Zin in een ijsje’-dag aan te kondigen en werkten een creatieve evaluatiemethode uit met buizen en balletjes om het ijsjes-aanbod te evalueren. Ze mochten in de, voor hen, geschikte buis een balletje laten vallen. 

Ondertussen werkten we zowel inhoudelijk als creatief aan ons eindproduct. We schreven een twintigtal fiches die het team van Wieltjeshove kan gebruiken om meer ontmoeting tussen de ouders mogelijk te maken. Het belang van een ‘ontmoetende houding’ bij de teamleden schreven we uit in twee basisfiches die de achtergrond vormen om tal van ontmoetingen te organiseren. De derde basisfiche omvat enkele evaluatiemethoden die gebruikt kunnen worden tijdens de ontmoetingen. Naast de basisfiches maakten we ook fiches van infoavonden en workshops. Verder hebben we nog fiches van dagelijkse kleine, informele ontmoetingen zoals pop-up spelen en seizoensfeest tot grotere evenementen zoals een jaarlijks familie festival. Als kers op de taart organiseerden wij deze grote ontmoeting voor de eerste keer zelf. Elk ontmoetingsmoment heeft een fiche met daarin de benodigdheden en een stappenplan om de ontmoeting te verwezenlijken. We raden aan om de fiches uit te voeren van kleine naar grote ontmoetingen. Ook kunnen de fiches gecombineerd worden. Het oog wil echter ook wat. We zochten naar een aantrekkelijke manier om al onze fiches te verpakken. Uiteindelijk werd het een exploding box.

Wij geloven in onze boodschap en zijn ervan overtuigd dat de door ons uitgewerkte methodieken werken. We willen ze dan ook graag verspreiden in het werkveld of we willen dat mensen uit het werkveld ze leren kennen en ermee aan de slag kunnen gaan.

Bibliografie

Geens, N., Hemeryck, I. & Lambert, L. (2017). Ontmoeten is simpel… maar niet altijd gemakkelijk. Amsterdam: B.V. Uitgeverij SWP Amsterdam.

Universiteit of Hogeschool
Professionele Bachelor in de Toegepaste Psychologie
Publicatiejaar
2019
Promotor(en)
Claudine Van der Hoogerstraete
Kernwoorden
Share this on: