Een jeugdhuis is geen eiland. Het is dan ook niet ondenkbaar dat men er vroeg of laat met illegale middelen in aanraking komt. Daarom is het aan te raden dat jeugdhuizen vooraf gaan reflecteren hoe men zal omgaan met dergelijke problemen.
 
Een drugsbeleid kan hierbij een handig hulpmiddel zijn. Dergelijk beleid bevat een geheel van gezamenlijke opvattingen rond drugsgebruik in het jeugdhuis. Het is belangrijk voor de goede werking dat deze opvattingen door alle medewerkers van het jeugdhuis ondersteund worden.

Doorbreek de stilte
 
Kinderen die langdurig ziek zijn. Voor velen is dit thema de ‘ver-van-mijn-bedshow’. Iedereen vindt het wel erg, maar niemand staat er verder bij stil. Tot iemand uit de nabije omgeving getroffen wordt. Even lijkt de wereld stil te staan. Overleven krijgt hier vervolgens voorrang op leven. Maar wanneer kinderen een langere periode ziek zijn, durft het spreekwoord ‘Uit het oog, uit het hart’ wel al eens gelden.
 
Elk jaar blijven kinderen een langere periode van school weg omwille van een ziekte of een ongeval.

“Mijn baarmoeder is een woestijn”
 
Wereldwijd eindigt 22 procent van alle zwangerschappen in een abortus provocatus. In Oost Europa is dit zelfs 57 procent. Dat abortus een vrouw niet onberoerd laat, wordt steeds duidelijker. Veel vrouwen krijgen na hun abortus problemen met de verwerking van het verlies. De vruchtbare moederschoot lijkt voor hen soms zelfs een dor, droog en onvruchtbaar land, waar niets nieuws kan groeien.
 
Het was het onderwerp van de dag in het voorjaar van 1990: abortus, mag het wel of mag het niet?

Loopt het mis met “de jeugd van tegenwoordig”?

Wat moeten jongeren met problemen doen om de aandacht te krijgen van volwassenen? Veel jongeren voelen zich misbegrepen en hebben de steun van volwassenen ten volste nodig. Wanneer ze deze echter niet op een gewone manier kunnen krijgen, zoeken ze die aandacht via omwegen.

De mentaliteit en de leefgewoonten van de maatschappij zijn erg veranderd tegenover enkele jaren geleden. Dit uit zich onder andere in het gedrag van de jongeren.

Het failliet van een generatie, geknipt en geplakt
Montagetechnieken in het oeuvre van een vergeten, Antwerpse auteur.
 
Omdat hij-gij-wij allen, indien we ten minste eerlijk willen zijn, geen betekenis kunnen geven uit vrees in’t een of ander asiel voor hersenverminkten te worden opgesloten.
We zijn kinderen van onze tijd, dus intellektuele lafaards[1].
 
Dit citaat uit Baltazar Krull’s hart zingt maneschijn (1933), één van de twee romans van de Antwerpse auteur Kurt Köhler (1907 – 1945), geeft de crisis weer van de generatie jongeren die opgroeiden tijdens en na de Eerste Wereldoorlog.

Kunnen de Academie het poëzieonderwijs redden?

Hans Groenewegen uitte onlangs in De Groene Amsterdammer vrijuit diens afschuw bij de idee dat poëzie en onderwijs iets met elkaar te maken zouden kunnen hebben. “School”, stelt hij, “betekent kinderen, en hoewel kinderen in de volksmond wel eens van poëtische gaven voorzien worden, zijn ze geen dichters, en meestal ook geen poëzielezers. Een dichter schrijft meestal niet om kinderen of groter, halfwas grut te verrassen, te ontroeren, te choqueren of op een andere manier voor de poëzie te winnen.

Het onmaatschappelijke van de school

Via ontscholing en omscholing naar een maatschappelijke school
 
Waar leren we het meest? Als je er goed over nadenkt hebben we levenswijsheid niet op school geleerd, de belangrijkste dingen leer je in het ‘echte’ leven, door de betrokkenheid  met mensen. Hoe je je gedraagt op een feestje, hoe je aardappelen kookt, hoe je een auto bestuurt… Is de school dan overbodig? Is het verspilde moeite? Ik heb drie jaar een klassieke opleiding genoten en ben dan overgeschakeld naar Wetenschappelijke B.

“The Running Dinner”
Over gezondheidsbevordering op school
 
 
Vandaag de dag zijn mensen heel sterk bezig met hun gezondheid. De term is niet meer weg te denken uit de maatschappij. Bij de start van een nieuw jaar hoor je heel vaak dat mensen elkaar een goede gezondheid toewensen. Ook in de media horen we de laatste tijd heel veel over sport, gezond eten, gezond leven...

Het zal niemand ontgaan zijn dat tijdens het laatste decennium de veroudering van de bevolking het discussiepunt bij uitstek geworden is in tal van economische, sociale of politieke debatten. Geen enkel ander thema heeft het internationale forum, het economische beleid van regeringen en de discussies in de huiskamer zo getekend als het verouderingsdebat. Ook binnen de Belgische Defensie stak het thema steevast de kop op. Op vandaag meent de Krijgsmacht dat ze met een overschot aan oudere militairen worstelt en wil daarom het Gemengde Loopbaan Concept (GLC) invoeren.

Kunst wordt keitof

Het blijft een hardnekkig cliché: kunst, en dan vooral kunstbeleving, is een elitair gebeuren
waarbij mensen van middelbare leeftijd op een zondagnamiddag naar een schilderij staan te
turen. Een compleet foute perceptie, want als je al van in de kleuterklas kinderen vertrouwd
maakt met kunst, verlaag je niet alleen de drempel voor latere contacten met kunst, je zet
mensen aan tot reflectie, samenwerking en wederzijds begrip.

Samenvatting
In dit onderzoek werd het effect nagegaan van schematiseren op begrijpend lezen en op metacognitie. In totaal namen 269 leerlingen en 14 leerkrachten uit 15 klassen, verspreid over het vijfde en zesde leerjaar deel aan het onderzoek. De leerlingen uit de experimentele conditie leerden ofwel schema’s maken of kregen schema’s. De leerlingen uit de controlegroep kregen verbale toelichtingen omtrent het verwerken van een tekst.
De resultaten van dit onderzoek wijzen uit dat schematiseren niet leidt tot significant hogere scores op een gestandaardiseerde begrijpend leestoets.

Reeds enkele decennia bestaat het concept van zelfhulpgroepen, waarbij lotgenoten elkaar op regelmatige basis treffen om informatie en ervaringen uit te wisselen en elkaar te steunen vanuit de eigen ervaringsdeskundigheid. Het fenomeen ‘online zelfhulpgroepen’ is daarbinnen relatief recent. Bij deze zelfhulpgroepen verzamelen lotgenoten zich op het internet met betrekking tot een specifiek probleem, in een virtuele zelfhulpgroep. Via woorden op een scherm interageren leden om kennis uit te wisselen, over onderwerpen te discussiëren, vrienden te zoeken, elkaar tot steun te zijn, etc.

 
Dikomitis Elena
 
 
‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? [1]
 
Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.
 
Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

Harry Potter sage: Literaire bijbel voor de 21e eeuw.
 
“He’ll be famous, a legend….there will be books written about Harry, every child in our world will know his name.” (‘Harry Potter and the Philospher’s Stone’, p. 9)
 
Harry Potter, de cijfers.
 
“Hallucinant” is zowat het enige woord dat het Harry Potter verhaal bij benadering omschrijft. Een kennismaking aan de hand van enkele illustratieve feiten over de tengere, gebrilde tovenaarsleerling die in 1997 op het mediatoneel verscheen, lijkt me aangewezen.

‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? 

Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.

Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

Vermoeden van aansprakelijkheid van ouders bij verkeersongevallen veroorzaakt door hun minderjarige kinderen: nog doeltreffend?
 
Vele verkeersongevallen worden veroorzaakt door minderjarigen. De schade daarbij is vaak zeer groot. Wie zal dat betalen? In principe moet iedereen de schade die hij foutief veroorzaakt zelf vergoeden. In een aantal gevallen gaat men echter verder. Zo gaat ons recht er bijvoorbeeld vanuit dat, indien een kind een foutieve handeling stelt waardoor schade ontstaat, zijn ouders een fout hebben begaan in de opvoeding van of in het toezicht op hun kind.

Jonge Zuid-Afrikaanse mannen strijden tegen HIV/AIDS


Preventie van HIV/AIDS is uitermate belangrijk en levensreddend. Wereldwijd zijn al meer dan 23 miljoen mensen aan de ziekte gestorven. Sub Sahara Afrika is het zwaarst getroffen door de ziekte. In 2006 zijn in dit gebied gemiddeld 2.8 miljoen mensen geïnfecteerd geraakt, meer dan overal elders in de wereld samen. Ondanks alle inspanningen om de epidemie terug te dringen, geraken alsmaar meer mensen besmet met het virus.

De commercialisering van de kindertijd
 
Kinderreclame. Het concept van avontuurlijke piraten en joelende tekenfilmfiguurtjes die boeken, broodtrommels en badlakens als must-haves aansmeren aan onschuldige kinderzieltjes, viel me al een hele tijd geleden op. Het leek me bovendien een prima onderwerp om een journalistiek eindwerk aan te wijden. Vanuit de praktijkgerichte opleiding was er geen vraag naar lijvige en theoretische beschouwingen, wel naar een degelijk journalistiek dossier. Eén thema, verschillende invalshoeken. Eén titel, verschillende soorten schrijfsels.

Help: mijn kind gebruikt. De naald en de fles vallen niet ver van de boom …?!

Hoe kunt u uw kinderen beschermen tegen DRUGS? U kan dit aan u laten voorbijgaan, met een glaasje wijn in de hand, denkend dat het u niet zal overkomen…? U kan vol angst uw opgroeiende pubers opsluiten, tegen beter weten in. Of u kan zich informeren; grenzen stellen en uw adolescenten weerbaar opvoeden.


Voorliggend onderzoek werd recent uitgevoerd bij 765 scholieren, verspreid over zeven Antwerpse scholen.

Niet te beroerd
 
Elk half uur één. Dat is het ijltempo waaraan Belgen door een beroerte getroffen worden. En dat terwijl een beroerte in veel gevallen te voorkomen is. Patiënten, (para)medici en een politica analyseren de pijnpunten in de preventie van beroerte. Moedige mensen. Niet te beroerd om het taboe rond beroerte te doorbreken.
 
Ze werd wakker en voelde zich wat versuft. Een glas water, dat zou haar opkrikken. Het glas glipte uit haar rechterhand. Wat zou dat nu? Ze had geen kracht meer in die hand. Klanken en onvolledige woorden vloeiden uit haar mond.

‘Muziek verzacht de zeden?’


Jules Van Nuffel (1883 – 1953); schepper van liturgische schoonheid

 
Jules Van Nuffel, een naam zoals een andere denken velen wellicht, toch gaat achter deze vrij alledaagse naam een opmerkelijke persoonlijkheid schuil met een zeer bijzondere verdienste op het vlak van religieuze muziek, koorleiding en muziekonderwijs in Vlaanderen.
Van kindsbeen af vormde muziek reeds een constante in het leven van de kleine Jules. Zijn ouders die zelf geen onverdienstelijke muzikanten waren lepelden hem als het ware de liefde voor muziek in.

Seksuele en relationele vorming in het secundair onderwijs is tegenwoordig een hot topic. De seksuele en relationele vorming heeft een hele geschiedenis achter de rug en is ingeschreven als vakoverschrijdende eindterm. De mate waarin en de wijze waarop scholen hier aandacht aan besteden is verschillend van school tot school.
Startpunt van dit onderzoek vanuit het Instituut van Familiale en Seksuologische Wetenschappen is dat in dit debat de mening van ouders over de noodzaak, het belang en de inhoud van relationele en seksuele vorming quasi volledig buiten beschouwing werd gelaten.

Segregatie in het onderwijs als bron voor een multiculturele samenleving?
 
Bezorgdheid om de gevolgen van de samenstelling van scholen en groepen is een oud zeer. In 1957 diende in de Amerikaanse staat Arkansas het leger ingezet te worden om 9 zwarte leerlingen naar een witte school te laten gaan. Boze blanke ouders probeerden als menselijke buffer dit te verhinderen. Dergelijke situaties deden zich in Vlaanderen nooit voor, maar toch kan ook hier de bezorgdheid om de samenstelling van leerlingengroepen gevoeld worden en flakkert het debat rond concentratiescholen regelmatig op.

Constructie van een meetinstrument voor een kwalitatieve evaluatie van de korte time-outprojecten.

Eind juni 2008 worden alle time-outprojecten in Vlaanderen geëvalueerd. De centrale vraag luidt als volgt: Wat kan een korte of een lange time-out opleveren? Hebben deze projecten zin? Het antwoord op deze laatste vraag blijkt volmondig “ja” te zijn. Kwantitatieve resultaten zijn vlug weergegeven.