Scriptiebank overzicht

Dit onderzoek bestudeert hoe hedendaags postfeminisme gerepresenteerd wordt in de controversiële tienerdramaserie Euphoria (HBO). Verder stelt het escapisme voor als nieuw postfeministisch thema.

Onderzoek naar de subalterne ervaring van de aidscrisis in België bij homomannen, zowel hivpositief als negatief, en de manier waarop zij hun herinneringen vorm geven.

Onderzoek naar de subalterne ervaring van de aidscrisis in België en de manier waarop homomannen, zowel hivpositief als negatief, hun herinneringen vorm geven.

Deze thesis onderzocht welke bronnen The New York Times gebruikte voor haar verslaggeving over het Afghanistan-conflict na 9/11 en welke narratief hierdoor domineerde. Daarnaast werd ook naar de toekomst gekeken en werd nagedacht over hoe The New York Times (en media in het algemeen) de geïnternaliseerde westerse bias van zich kunnen losschudden. Dit met het doel om een globale vorm van journalistiek na te streven die op een structurele manier diverse - en dus niet enkel westerse - bronnen aanwendt.

In oktober 2017 ging #MeTo viraal na het opkomen van
beschuldigingen van ongewenst seksueel gedrag tegen
verschillende bekende personen in de entertainmentsector. Dit online feministisch protest vond zijn weg tot in Vlaanderen met de rechtszaak tegen de bekende tv-maker Bart De Pauw als voortrekker. Aan de hand van een kritische discoursanalyse komt in deze scriptie aan bod hoe de Vlaamse media seksueel ongewenst gedrag in deze rechtszaak representeerden. Er wordt gekeken hoe de kranten Het Laatste Nieuws De Standaard de #MeToo-zaak rond Bart De Pauw weergeven. Uit dit onderzoek blijkt dat de Vlaamse nieuwsmedia vast zit tussen het representeren van seksueel ongewenst gedrag als ernstig, problematisch enerzijds en als triviaal, normaal anderzijds. Zo dienen de Vlaamse media zowel als obstakel en als rugsteun voor de #MeToo-beweging.

De motivaties om eigen kinderen - biologische kinderen van pleegzorgers - te betrekken in het pleegzorgproces, zijn steeds geformuleerd in functie van het welzijn van het pleegkind. Nochtans hebben eigen kinderen als een volwaardige groep ook recht op inspraak en participatie, zoals verankerd in het IVRK en door onderzoek benadrukt. Deze scriptie gaat dieper in op hoe pleegzorgers die een verschil maken in het leven van kwetsbare pleegkinderen ook het belang van hun eigen kinderen invullen.

We leven in een beeldende cultuur die voortdurend evolueert en verandert. Mythologie en allegorie maken sinds de klassieke oudheid deel uit van deze wereld. Deze masterproef heeft als doel de materie rond mythologie en allegorie te verduidelijken en een antwoord te bieden op de vraag of er een samenvloeiing van deze elementen is in de barok van de Zuidelijke Nederlanden. Om vervolgens te achterhalen hoe dit tot uiting kwam in het werk van Anthony Van Dyck.

Deze master paper onderzoekt waarom vrouwelijke kunstenaars alter ego's en persona's creëren in de beeldende kunst vanaf de jaren 80 van de twintigste eeuw tot op heden. Aan de hand van een theoretisch kader worden er een aantal hypothesen gesteld. Die hypothesen worden daarna toegepast op twee casestudies waaronder de figuren 'Madame' en 'It' van Belgisch kunstenares Ria Pacquée en het businesspersona van Brits kunstenares Carey Young.

Ik heb onderzocht in welke mate Klassieke auteurs samenzweringstheorieën gebruikten in hun beschrijving van de gebeurtenissen tussen 44 en 31 voor Christus.

De Central Park Jogger Case kent twee narratieven. Die uit 1989 gecreëerd door de krant, en de 2019 Netflix-serie When They See Us. In deze vergelijkende narratologische analyse wordt onderzocht hoe één misdaad twee tegenstrijdige narratieven kan uitlokken en een verschillend "personage" als schurk kan voorstellen.

Deze thesis tracht de (onderwijs)ervaringen van multi-etnische jongvolwassenen op een exploratieve, narratieve en retrospectieve in kaart te brengen. Dit aan de hand van zes verschillende kwalitatieve methodes.

Een kwalitatief tekstueel vergelijkend onderzoek naar de representatie van vrouwen in Charlie's Angels uit 2000 en 2019. Een studie op productioneel, narratief-ideologisch en cinematografisch niveau.

In deze scriptie wordt bestudeerd in hoeverre het scenografisch ontwerp de bezoeker in staat stelt om bepaalde keuzes in zijn leven te maken. Een essentiële vereiste hiertoe is dat de bezoeker in dialoog treedt met het ontwerp en op zoek gaat naar de betekenissen die achter het beeld schuilgaan. Door zijn gedachten en emoties te verknopen met het beelddenken van het ontwerp, kan de bezoeker tot nieuwe inzichten komen en zijn plaats in de samenleving bevragen.

Een persoonlijke herdefiniëring van wat architectuur en de wereld zou kunnen zijn, te midden de leegte van wat ooit een samenleving was.

Deze masterproef focust op een narratieve en retorische analyse van het boek Tranzyt Antwerpia van Pascal Verbeken en Herman Selleslags. In de literatuurstudie wordt voor beide analyseluiken een theoretisch kader uiteengezet. Ook wordt op het genre van de narratieve journalistiek dieper ingegaan. De analyse zelf maakt de complexiteit van het verhaal duidelijk en legt een ideologische onderstroom in het boek bloot.

If Given Half a Chance, is een alternatieve landschap strategie voor de herinrichting van postindustriële landschapen, gebaseerd op een case study van Charleroi. Het doel van het ontwerp is de hereniging van dit vervreemde gebied met de mensen in de omgeving, door het benadrukken van inherente kwaliteiten. Het doel is om de perceptie van mensen te veranderen doormiddel van kleinschalige interventies.

Een ontwerpend onderzoek in het tijdperk van Plinius de Jongere nl. de Klassieke oudheid, waarbij fictie wordt ingezet als instrument voor het maken van architectuur.

Studie van het concept Cinematic Universe aan de hand van drie kernthema's: intertekstualiteit, transmedia storytelling en brand-building.

Uit dit onderzoek bij achttien (ex-)dak- en thuislozen blijkt dat één groep activiteiten ondernam om te overleven en basisbehoeften te bevredigen en tweede groep de thuisloze situatie zo snel mogelijk trachtte op te lossen. Daarnaast blijkt dat helft van de bevraagden negatieve ervaringen met het OCMW rapporteert. Over het CAW, de Belgian Homeless Cup en Verenigingen waar armen het woord nemen zijn alle meningen positief.

Het centrale vraagstuk van deze thesis heeft betrekking op de stereotype representatie van liefde en de ideale partner in datingshows, en meer specifiek in Vlaamse datingshows. De focus ligt hierbij op het sprookjesnarratief dat in het format gehanteerd wordt en zo bijdraagt tot een geïdealiseerde representatie van romantiek in de populaire cultuur. Dergelijke narratief promoot een patriarchale vorm van liefde, waarbij genderstereotypen en heteronormativiteit aan de hand van sprookjeselementen extra in de verf worden gezet. Om dit soort 'Disneyficatie' bij Vlaamse datingshows na te gaan, bestudeerden we via sequentie-, kwalitatieve inhouds- en narratieve analyse zes Vlaamse datingshows. Hierbij bevonden we dat genderstereotypen en heteronormativiteit over het hele format aanwezig waren, al dan niet met hun conventionele invulling. Naast de eerder traditionele datingshows, was er namelijk ook een recente trend weg van dit sprookjesthema, met een focus op sociale wetenschap en het alledaagse als narratief.

De Poolse film Ida vormt het vertrekpunt voor een onderzoek naar historische trauma's in het huidige Polen. De felle kritiek die namelijk gekomen is op deze internationaal gerenommeerde film toont aan dat er zaken zijn waar Polen tot op de dag van vandaag mee worstelt. Deze zaken worden onderzocht en gekoppeld aan het huidige regeringsbeleid in Polen.

Deze narratieve studie onderzoekt de betekenis van online rouwen van nabestaanden van zelfdoding in een besloten Facebook groep. Middels verhalen en schriftelijke interacties op Facebook met lotgenoten krijgen innerlijk beleefde rouwgevoelens ruimte. Het collectief online delen van verhalen kan als rouwritueel gezien worden, dat bestaande ideeën over hoe rouw eruit behoort te zien naar de achtergrond doet verdwijnen.

Onderzoek naar het effect van literatuur op het empathisch vermogen. Met een nadruk op transportatie en verhaalwerelden of "possible worlds".

Deze scriptie legt een onderzoek voor naar de gelijkenissen en verschillen tussen het luisterspel en audiodescriptie. Zo probeert ze na te gaan of een audiodescriptie ook als luisterspel op de markt kan worden gebracht.

Aan de hand van twee literaire auteurs verkent deze scriptie de soms poreuze grens tussen fictionele en wetenschappelijke teksten over de geschiedenis van Afrika.

Deze masterthesis behandelt twee aspecten van het transitionele justitie- en verzoeningsproces: enerzijds de forensische archeologie, haar technieken, toepassing en belang voor internationale strafhoven zoals het ICTY en het ICTR, en anderzijds de inspanningen om gebeurtenissen te memorialiseren, en hun impact op de gemeenschap. Beide onderdelen worden benaderd vanuit een algemeen oogpunt via een theoretisch kader dat telkens toegepast kan worden op de gekozen case study, namelijk de genocide tegen de Tutsi in Rwanda uit 1994.

Stemmen van de waarheid in een doodgezwegen oorlogTijdens de acht jaar durende Frans-Algerijnse oorlog heeft de Franse literatuur de leugenachtige communicatie van de overheid en haar censuur doorbroken. Sociale media mogen dan wel in periodes van vergelijkbare polarisering censuur zo goed als onmogelijk maken, op hun beurt zorgen ook zij voor framing die evenzeer correcte informatie en het vormen van een gefundeerde mening bemoeilijkt. Kan ook nu literatuur een tegenwicht bieden?Plus jamais ça ! Met deze bijna mythische leuze zetten de Fransen een nieuw tijdperk in.

De ‘homoziekte’ aids. Een viraal verhaal uit de ‘80s.Stigma ondervinden, hoe voelt dat? Bijvoorbeeld: ontdekken dat je geen bloed mag geven omdat je ‘soms met mannen slaapt’. De kans op besmetting met HIV is dan zo groot dat je niet eens langs hoeft te komen. Nochtans valt je levensstijl niet ‘excessief’ te noemen – al had je dat misschien wel gewild. “Logisch toch?”, zeiden sommige vrienden. “Ja,” zei ik, “ vroeger misschien, maar nu?”. Blijkbaar bestaat er nog steeds een idee dat HIV/aids ‘typisch’ is voor ‘mannen die met mannen slapen’.

Pago a la tierra, ceremonies voor Pachamama en de apus“Dit noemen we een ‘pago a la tierra’, en waarom doen we dit? Omdat we dankbaar zijn voor alles wat de aarde ons geeft, zonder moeder aarde kunnen we niet leven. Dit is de aarde die ons voedt, waar we op wandelen, waarop we de liefde bedrijven, waar we onze huizen op bouwen, dus daarom moeten we steeds dankbaar zijn en pachamama bedanken zodat alles ook blijft voortduren.

Contrasterende herinneringen aan het leven in Belgisch-CongoIk heb in mijn thesis voor de opleiding master in de geschiedenis niet gepoogd om dé geschiedenis van ons koloniaal verleden in Belgisch-Congo te gaan neerpennen. Ik heb me doorheen het onderzoeksproces toegelegd op het beschrijven en contrasteren van verschillende geschiedenissen van het koloniale verleden.