Scriptiebank overzicht

'Wonen' heeft een grote invloed op ons klimaat. De scriptie omvat een analyse bij Limburgse scholieren over hun huidige en wenselijke woonsituatie.

Wat kunnen we leren uit de Pakistaanse cohousingprojecten om de cohousing principes in Vlaanderen te verbeteren? 'Cohousing' en de 'Pakistaanse wooncultuur' vormen de twee grote onderwerpen van deze thesis. Via multiculturele principes, wil ik de factoren en onderliggende systemen vinden die de kwaliteiten van het 'cohousen' kunnen versterken. Aan de hand van een analyse en case study's gaan we na welke Pakistaanse woonpatronen een meerwaarde kunnen bieden voor Vlaamse cohousingprojecten. Ik wil de aspecten van het wonen en het gebruik van ruimtes herbekijken vanuit 'mijn' cultureel perspectief enen hier conclusies uit trekken.

Een zoektocht naar geborgenheid op plekken waar het onmogelijk lijkt voor het uitwerken van een herbestemmingsproject.

In deze masterscriptie wordt er gezocht naar een manier om gemeenschappelijke woonvormen zodanig in te passen in de huidige individualistische wooncultuur dat ze een sociale meerwaarde bieden binnen een stedelijke omgeving. Gemeenschappelijke woonvormen zijn namelijk bekend om hun sociale meerwaarde binnen de projectgrenzen, maar hoe kunnen gemeenschappelijke woonprojecten een meerwaarde bieden voor de bredere omgeving en op deze manier een ware trendbreuk realiseren?

In deze masterscriptie wordt de actuele betekenis van ‘minder’ of ‘leven met minder’ in de Vlaamse wooncultuur radicaal in vraag gesteld. De context is de veranderde conditie van het Vlaamse woonlandschap, waarbij de Vlaming steeds vaker ‘kiest’ om
compacter en collectiever te gaan wonen. Vanuit de architectuurtheorie ga ik op zoek naar hoe de kracht van ‘minder’ kan worden ingezet als een strategie om te breken met erkende en bestaande woonpatronen
en onderzoek ik hoe de kracht van soberheid een weerstand kan bieden tegen de macht die het kapitalisme op mensen uitoefent.

Collectief wonen in Vlaanderen en BrusselCollectief wonen is niet populair in België. In 2012 liet onze minister van Ruimtelijke Ordening Philippe Muyters zich nog ontvallen dat hij cohousing een goede vorm van verdichting vindt, “Maar er specifieke zones voor bepalen, zou de vrije keuze beknotten.”Deze uitspraak duidt op twee heersende tendensen.Ten eerste geeft de overheid vooralsnog niet veel blijk van interesse als het over collectief wonen gaat.

Compound-wooncultuur in Tema, Ghana: verleden of toekomst?De westerse wooncultuur heeft een onmiskenbare invloed op de traditionele compoundcultuur in Tema, een industriële havenstad in Ghana. Is er nog toekomst voor de traditionele manier van wonen of nemen binnen enkele jaren villa’s en hoogbouw het straatbeeld over? Kortom kunnen nieuw aangebrachte standaarden en comfort worden verenigd met traditie en zo ja, op welke manier?Voor- en nadelen van compoundwoningen afgewogenNiet enkel de Ghanese woningbouw maar ook de cultuur en levenswijze in het algemeen zijn sterk beïnvloed door compounds.

Vlaanderen raakt stilaan volgebouwd. De schaarse open ruimte wordt meer en meer ingenomen door grote appartementencomplexen. De huidige maatschappij wordt individualistischer met de minuut en mensen vervreemden van elkaar. Deze stellingen klinken weinig optimistisch, maar zijn de harde realiteit vandaag de dag. Onze levenswijze is door de jaren heen geëvolueerd naar een woonideaal met zo veel mogelijk privacy en zo weinig mogelijk contact met anderen. We bouwen het liefst een ruime eengezinswoning op een lap grond met hoge en vooral ondoorzichtige omheiningen.

EUROPAWEG 3: EEN VERSTEDELIJKTE AUTOSNELWEGWanneer we vandaag de dag zien welke prominente rol de auto in eenieders leven speelt, is het niet te verwonderen dat het landschap grotendeels gedomineerd wordt door een grootschalige wegeninfrastructuur waaraan al het ander stadsweefsel lijkt opgehangen te zijn. Tal van sociale en economische activiteiten worden erdoor bepaald. Dit is echter niet altijd zo geweest. Pas na WO I en later in de jaren ’30 toen de auto een massaproduct werd, begon men in alle landen serieus na te denken over zulke grootschalige wegennetwerken.

Afbetaald, niet afgeschreven: de fermetteDe Vlamingen die nog nooit een fermette ontmoet hebben zijn dun gezaaid. In elk zichzelf respecterend Vlaams dorp zijn er wel fermettes neergestreken in verkavelde groengebieden of maken ze deel uit van de al even typische lange bouwlinten. Maar hoe goed ken jij deze woning, waarmee je elke dag geconfronteerd wordt? Wat is nu juist een fermette? Waarom koos en kiest de Vlaming voor zo’n woning terwijl de architect haar niet lijkt te kunnen verdragen?