Deze drie essays, geschreven als masterproef, tonen de moeilijkheden in het compleet portretteren van mensen met een beperking. Het eerste essay gaat, doorheen een verhaal over een everzwijn, over hoe de mensheid verschillende strategieën vond om verlies te verbeelden en de mogelijke negatieve impact hiervan voor zij die verlies ervaren, zowel binnen de context van een beperking alsook het verlies van een geliefde en de gelijkenissen daartussen. Het tweede essay is een ingebeelde ontmoeting over wat het betekent om een onzichtbare beperking te hebben en opent het gesprek over ‘uit de kast komen’, lotgenoten vinden en de waarde van mensen met een beperking in het begrijpen van pijn, relaties en intimiteit. Het derde essay gaat over het onderwerp littekens en hun belang voor ideeën betreffende gemeenschap, intimiteit en ervaring-gebaseerde vloeibaarheid. De essays zijn een auto-etnografie die inductieve en poëtische taal toelaten om de emotionele en lichamelijke ervaringen van deze thema’s te vergroten.

Deze studie zocht a.d.h.v. een proof-of-concept van een niet-toegankelijke én een toegankelijke applicatie uit wat toegankelijkheid van applicaties inhoudt voor personen met CVI en/of een verminderde functie van de hand. 19 testpersonen hebben de beide applicaties getest tijdens een interview.

Deze kwantitatieve inhoudsanalyse onderzocht de representatie van diversiteit op de drie Vlaamse kinderomroepen Ketnet, VTM KIDS en Studio 100 TV. De diversiteit van personages werd onderzocht aan de hand van vier factoren: gender, seksuele voorkeur, etniciteit en het hebben van een beperking.

In deze bachelorproef leest u mijn onderzoek naar beperkingen in Indonesië: hoe er wordt gekeken naar mensen met een beperking, hoe het is om te leven met een beperking in Indonesië en wat voor hulp ze krijgen. Want in Indonesië moeten deze mensen nog steeds strijden voor hun leven.

Deze masterproef verricht onderzoek naar een nieuwe beleidsmaatregel in Vlaanderen. Het onderwerp handelt over het persoonsvolgend budget (PVB) voor meerderjarige personen met een beperking en de effecten daarvan op de mantelzorgers van deze personen.

Het aantal studenten met een functiebeperking in het hoger onderwijs stijgt jaar na jaar. Toch blijkt een kloof te bestaan tussen studenten met en zonder functiebeperking. We bevroegen studenten met een functiebeperking over de drempels en succesfactoren die zij ervaren in het hoger onderwijs aan de hand van de Arts-based methodiek Photovoice.

In deze thesis wordt gezocht naar de oorzaken en oplossingen voor niet-gebruik van de inkomensvervangende tegemoetkoming (IVT) en de integratietegemoetkoming (IT) aan personen met een handicap.

Het visuele voorbij!Op 23 april 2013 trok ik naar De Muntschouwburg voor de voorstelling Péléas en Melisande van Claude Debussy. Gebeten door de theatermicrobe keek ik reeds enkele maanden uit naar deze opvoering. Van de voorstelling zijn me enkel wat vage schimmen, nietszeggende details en holle woorden bij gebleven.  Helaas! Wat een topavond moest zijn, kreeg een zure nasmaak.De regisseur, acteurs of decorbouwers betreft hier geen schuld aan de negatieve theaterervaring. Wel de visuele beperking die ik – de auteur van de scriptie & fervent theaterbezoeker - heb.

WAAROM NIET IK?Klinkt deze vraag me niet vertrouwd? Als ik zie hoe sommige mensen het geluk lijkt toe te lachen, voel ik die vraag bij mij opborrelen: 'waarom niet ik'. Anderzijds vloek ik bij mezelf: 'waarom ik', als het lot mij zwaar valt.Durf ik even in de huid kruipen van mensen met een ernstige beperking? Gelukkig hoor ik daar niet bij, ... nog niet, hopelijk nooit. Toch kan het ook mij overkomen, na een ongeluk, een ziekte en ja, waarom niet ik? Word ik dan afhankelijk van anderen, van het beleid?In de zorgsector vinden vele werknemers grote waardering en arbeidsvreugde.

Acteurs met een beperking in Vlaanderen“Als boodschap aan regisseurs en producenten zou ik willen meegeven: geef mensen met een beperking die een talent hebben en die het willen doen zeker de kans om te acteren. Er is geen ideale wereld, de maatschappij bestaat nu eenmaal uit minderheden en mensen met beperkingen, ze is niet perfect. Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar.” (Chris Willemsen)Films over mensen met een beperking zijn het laatste decennium steeds meer in opkomst, denk aan bijvoorbeeld: Intouchables (2011), De Rouille et D’os (2012) of onze Vlaamse Hasta La Vista (2011).