“De evolutie van het onderwijsaanbod en de deelname hieraan in de Vlaamse en Brusselse gevangenissen: een succesverhaal ? ”Levenslang leren is een thema dat niet meer weg te denken is uit de nationale en Europese beleidsagenda’s. Laaggeschoolden nemen echter het minst deel aan levenslang leren, maar net zij hebben er het meeste baat bij omdat het hun kansen en dus integratie in de maatschappij bevordert. Dit geldt nog in sterkere mate voor laaggeschoolden met een gevangenisverleden.

Studeren met een functiebeperking in kaart gebracht.Dit artikel is een samenvatting van de thesis Studeren met een ‘functiebeperking’ of studeren met een ‘handicap’?, een eindwerk in de Master in de sociale en culturele antropologie. Het bijhorende onderzoek omvatte 1266 studenten in 5 verschillende Vlaamse universiteiten en hogescholen.Er werden hiervoor zowel kwalitatieve als kwantitatieve onderzoeksmethoden gebruikt.Gelijke kansen betekent dat het hebben van een handicap geen rem mag zetten op iemands talent.

 Drugmisbruik om verbeterde prestaties neer te zetten kent reeds een lange geschiedenis. Vooral binnen de professionele sportbeoefening komt het ‘verwerpelijke’ gebruik van prestatieverbeterende middelen om op onnatuurlijke wijze als eerste over de eindmeet te komen veel in het nieuws. Als de éne wielrenner zich niet heeft vergrepen aan doping, dan wel iemand anders. Eenzelfde fenomeen werd de laatste jaren nijpend zichtbaar op het vlak van academische studiemethodes.

Leren in hechtenis: waarom (ook) gedetineerden willen lerenHet credo levenslang- en breed leren luidt al een geruime tijd. De helft van de Vlaamse en Brusselse gedetineerden blijkt echter laaggeschoold en vormt daarom een belangrijke leerdoelgroep. Myriam Halimi, masterstudente Agogische Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel, ging na wat de motieven van gedetineerden zijn om te participeren aan formele educatie.