Blind vertrouwen in de toekomst

“Zou u niet beter uw foetus laten aborteren?” en “Is het wel gezond voor een baby om een blinde moeder te hebben?”, deze opmerkingen kregen twee blinde zwangere vrouwen voorgeschoteld van een wildvreemde op straat.
Ook heel wat zorgverleners staan negatief tegenover moeders met een beperking. Deze vooroordelen vloeien vaak voort uit een gebrek aan kennis, ervaring en vaardigheden om het moederschap bij een vrouw met een beperking optimaal te begeleiden.
Om hieraan tegemoet te komen werd, aan de hand van literatuur en telefonische interviews met tien blinde moeders, onderzocht hoe moeders met een visuele beperking hun bevalling en kraamtijd beleven. Hieruit vloeide een leidraad voor vroedvrouwen voort waarin beschreven wordt hoe de zorg geoptimaliseerd kan worden. Deze leidraad werd verspreid in alle West-Vlaamse ziekenhuizen.

Net als andere ouders maken blinde moeders zich zorgen over de opvoeding en begeleiding van hun kind, stabiliteit van het gezin, geduld en vermoeidheid. Daarnaast hebben blinde moeders ook specifieke bezorgdheden zoals omgaan met negatieve reacties van anderen, tijd management, veiligheid en transport.
Het moederschap bij blinde vrouwen wordt frequent bekritiseerd en is vaak een onbegrepen keuze voor buitenstaanders. Het recht om kinderen te krijgen is fundamenteel, maar voor ouders met een beperking wordt dit recht nogal eens in twijfel getrokken. Door negatieve reacties van de omgeving ervaren blinde vrouwen druk om anderen te overtuigen dat ze een goede moeder zijn. Deze ervaring wordt veelal gezien als een kwalitatief verschil in ouderschap tussen ouders met en zonder visuele beperking.

De geboorte is een abrupte confrontatie met de realiteit. De vrouw wordt een moeder. Na de geboorte heeft een blinde moeder niet direct een reëel beeld van haar baby zoals een ziende moeder heeft. Dit beeld wordt door een blinde moeder beetje bij beetje gevormd door voorzichtig te tasten, voelen en ruiken aan het lichaam van haar baby.

Veel blinde moeders kiezen voor borstvoeding. Naast de vele voordelen voor de gezondheid van de baby, is het ook eenvoudiger dan flesvoeding. De flesjes klaarmaken is voor blinde moeders niet gemakkelijk. Bovendien biedt het huid-op-huid contact, dat er gewoonlijk bij de eerste borstvoeding is, een belangrijke hulp bij het opbouwen van een intieme, tedere, vertrouwelijke band tussen de blinde moeder en haar baby. Daarnaast verlengt borstvoeding de gevoelens van tijdens de zwangerschap. Ook het moederinstinct wordt versterkt door wederzijdse gewenning aan elkaars geur.
Een blinde moeder kan twijfelen om hulp bij de borstvoeding te vragen, omdat ze ingaat tegen familieleden en zorgverstrekkers die haar aanraden om flesvoeding te geven. Bovendien kan de blinde moeder zich overwelmd voelen door tegenstrijdige raad van moeders die menen dat ze hierover weinig weet omdat ze blind is.

De meeste blinde moeders hebben nood aan individuele begeleiding op maat van hun behoeften. Hierbij is het belangrijk dat de vroedvrouw de keuze van de blinde vrouw om kinderen te krijgen aanvaardt en dat ze gelooft in de capaciteiten van de moeder.
Blind of niet, alle moeders zijn verschillend en vereisen individuele zorg.

Ondanks de grote invloed van een visuele beperking op verschillende aspecten van het leven, slagen veel blinden erin om een goede moeder te zijn. Bovendien blijkt dat de vele  bezorgdheden geen negatieve impact hebben op hun eerste ervaringen als moeder. Vrouwen met een visuele beperking raden andere blinde vrouwen met een kinderwens aan om het ouderschap aan te gaan.

Het gaat immers niet over een blinde vrouw die moeder wordt, maar over een moeder die toevallig blind is.