Effect van mondspoeling of inname van koolhydraatrijke sportdranken op de tijdritprestatie op de fiets

Slikken of spoelen? Seconds do matter!

De wielersport kent momenteel een absoluut hoogtepunt. Renners als Boonen, Gilbert en Devolder domineren de klassiekers. Maar wat zijn zij waard tijdens een tijdrit? 

Fabian Cancellara is dé tijdritkoning van het moment. Niemand komt in zijn buurt, hoogstens tot aan zijn enkels. Maar wat indien zijn tegenstanders onze thesis hadden gelezen?

Tijdens langdurige inspanningen (>2 uur) is het noodzakelijk om extra koolhydraten in te nemen om de inspanning vol te kunnen houden. Daaromtrent bestaat consensus in de wetenschap. Maar wat met inspanningen van ongeveer 1 uur? Wij gingen op onderzoek!

Het belang van koolhydraten als bron van energie bij inspanningen neemt toe naarmate  de intensiteit  toeneemt en de duur van de inspanning afneemt. Bij een inspanning van ongeveer 1 uur, aan een intensiteit van 80% van onze maximale zuurstofopname, staan koolhydraten in voor 80% van de energielevering.

Moeten we dan extra koolhydraten innemen tijdens onze tijdrit?

Ondanks het feit dat voldoende suikers aanwezig zijn in het lichaam om een inspanning van korte duur af te werken, blijkt dat toediening van exogene (van buiten het lichaam uit) koolhydraten een stijging in prestatie kan veroorzaken. Dit prestatiebevorderend effect is echter niet zo aanzienlijk in vergelijking met  de prestatieverbetering tijdens inspanningen van lange duur. De meningen in de wetenschap zijn hieromtrent verdeeld!

Slikken of spoelen?

Onze studie ging het effect na van het toedienen (innemen versus spoelen) van een al dan niet koolhydraatrijke oplossing tijdens inspanningen van korte duur. En wat bleek? We konden aantonen dat het spoelen met een koolhydraatrijke oplossing bij inspanningen van ongeveer één uur aan hoge intensiteit een prestatiebevorderend effect veroorzaakt. Het effect houdt in dat bij eenzelfde belastingservaring (Rate of Perceived Exertion - m.b.v. Borg-schaal) een hogere hartfrequentie en lactaat (melkzuur) getolereerd wordt door het lichaam.

Kan dit verklaard worden?

Het feit dat de placebo-zoetstof die wij gebruikten in onze studie, namelijk aspartaam, geen dergelijke effecten veroorzaakt, brengt onze bevindingen in verband met de smaakreceptoren. Bij zoogdieren worden 3 verschillende smaakreceptoren onderscheiden voor het gewaarworden van een zoete smaak. Zoetstoffen zoals aspartaam en suikers zouden op aparte wijze gedetecteerd worden. Dit zou een verschillende stimulatie kunnen teweegbrengen in de hersenen, maar hieromtrent bestaat geen uitsluitsel.

In de directe vergelijking tussen het spoelen en innemen van koolhydraten, wordt het inslikken als nadelig beschouwd. Dit zou te maken hebben met een verhoogde doorbloeding van het maagdarmstelsel, waardoer minder bloed naar de actieve spieren gestuurd wordt.

Met deze bevindingen lijken we op weg naar een nieuw fenomeen in het tijdrijden: spoelen met een koolhydraatrijke oplossing doet je harder fietsen!

Het verschil tussen winst en verlies. Hiervoor zorgt onze thesis!