HLA-B27: methodeverandering bespaart tijd en arbeid

De bepaling van HLA-B27 kan via verschillende methodes gebeuren. Door een vergelijking te maken tussen de flowcytometrische en de moleculaire methode kan nagegaan worden welke techniek het meest efficiënte resultaat tot gevolg heeft. Dreigen de moleculaire technieken de bovenhand te nemen, of blijft de flowcytometer zijn vertrouwde positie behouden?

HLA-B27, klinkt het humaan leukocyten antigeen type B27 u bekend in de oren? Of bent u verbaasd over het onderwerp van deze scriptie? Om de verbazing weg te werken en meer duidelijkheid te scheppen over het onderwerp, wordt in de volgende paragraaf de term toegelicht.

Zoals al eerder vermeld is HLA de afkorting van het humaan leukocyten antigeen. Dit antigeen is terug te vinden op alle gekernde cellen en trombocyten in het bloed. Tot de gekernde cellen behoren onder andere de witte bloedcellen, of leukocyten, die de term HLA vervolledigen. In de scriptie wordt de aandacht gevestigd op een subklasse van de algemene term, namelijk HLA-B27. Het al dan niet aanwezig zijn van het antigeen in het bloed heeft invloed op de ontwikkeling van bepaalde aandoeningen. Een HLA-B27-positieve patiënt kan een gezond leven leiden, maar heeft een verhoogd risico om aandoeningen, zoals de ziekte van Bechterew bijvoorbeeld, te ontwikkelen. Dit sluit natuurlijk niet uit dat HLA-B27-negatieve patiënten deze aandoeningen niet kunnen ontwikkelen. Als diagnostische test kan de HLA-B27-bepaling dus niet gebruikt worden.

In de scriptie wordt een validatie van de bepaling van HLA-B27 bestudeerd. Omdat men altijd streeft naar verbeteringen, en de bepaling van HLA-B27 via een flowcytometrische techniek niet als efficiënt wordt ervaren, wordt in deze scriptie een validatie uitgevoerd van de HLA-B27-bepaling via een moleculaire techniek, namelijk PCR. Deze revolutionaire techniek kent een enorme opmars in het wetenschappelijke milieu. Zo weet de bepaling zijn mogelijke intrede te doen in de laboratoriumwereld, voor de HLA-B27-bepaling weliswaar.

De resultaten van de validatie zijn terug te vinden in de scriptie en omschrijven zo de vergelijking tussen de flowcytometrische en de moleculaire bepaling. Uit de bekomen resultaten blijkt dat beide methoden eenzelfde uitkomst bekomen. Er wordt geen enkele discordantie waargenomen bij de onderzochte stalen. Hieruit kan besloten worden dat de PCR-test voldoet aan de vooropgestelde criteria. Doordat de PCR-techniek dan ook nog als minder arbeidsintensief en minder tijdrovend wordt ervaren, geeft dit reden te meer om de bepaling zijn intrede te laten maken in het laboratoriumwezen.

Vanuit wetenschappelijk perspectief, gekoppeld aan de resultaten van de validatie, kan besloten worden dat PCR een efficiënte, tactvolle methode is voor de bepaling van HLA-B27. Dreigen de moleculaire technieken dan toch de bovenhand te nemen?