Timon Vankeirsbilck en Stefaan Jacobs (KU Leuven) zijn de winnaars van de Eosprijs 2019 met hun masterproef over riothermie: een methode om rioolwater als warmtebron te gebruiken. “We betalen voor ons warm water, het is een logische stap om hier maximaal gebruik van te maken.”
De rioolradiator slaat aan
Artikel
Je huis verwarmen met afvalwater, voor de meeste mensen is het geen aantrekkelijke gedachte. Maar ingenieurs Stefaan Jacobs en Timon Vankeirsbilck (KU Leuven) geloven er wél in. Zij onderzochten het potentieel van riothermie, een methode om rioolwater als warmtebron te gebruiken: “We betalen voor ons warm water, het is dus een logische stap om hier maximaal gebruik van te maken.”
Als je een bad laat leeglopen of de aardappelen afgiet, verdwijnt het nog warme water door de leidingen richting de waterzuiveringsinstallatie. Dit zorgt ervoor dat de temperatuur in het rioleringsnetwerk gemiddeld 17°C bedraagt. En dat is een ideale temperatuur waarmee je via een warmtepomp een gebouw voldoende kan verwarmen.
Via riothermie zou de uitstoot van de Campus Arenberg dalen tot meer dan 30 % – en dat is ruim boven de doelstellingen van het KU Leuven
De technologie om dit toe te passen bestaat al, en heet riothermie. Meer en meer mensen zijn overtuigd dat dit één van de mogelijke alternatieven is voor klassieke, vervuilende verwarming.
Cafeïne
Timon Vankeirsbilck en Stefaan Jacobs onderzochten de impact van riothermie op de uitstoot op Campus Arenberg van de KU Leuven. Ook berekenden ze de financiële haalbaarheid van deze nieuwe techniek.
Ze vonden hun inspiratie in het energiebeleid van de KU Leuven: “Daarin stond dat ze in de komende tien jaar hun uitstoot met 20% willen doen dalen. We gingen op zoek naar manieren waarop dit mogelijk is. De helft van de uitstoot van de KU Leuven is het gevolg van verwarming. Hiervoor gebruikt de universiteit momenteel stookolie en aardgas. Door warmte te recycleren uit het rioleringsnetwerk konden we op een creatieve manier in de warmtevraag van de campus voorzien.”
Om de haalbaarheid te berekenen, ontwikkelden ze een algoritme. En dat proces ging naar eigen zeggen gepaard met veel bloed, zweet en cafeïne: “Het ogenblik waarop we bruikbare resultaten konden genereren was dan ook een mooi moment. De uitkomst was positief: het is financieel haalbaar om een deel van de warmtevraag van de campus te voorzien via riothermie. Hierdoor zal de uitstoot dalen tot meer dan 30 % – en dat is ruim boven de doelstellingen van het energiebeleid.”
Door warmte te recycleren uit het rioleringsnetwerk kunnen we op een creatieve manier in de warmtevraag van de campus voorzien
KU Leuven houdt voorlopig de boot af. Maar klimaatopwarming, broeikasgassen en energietransities zijn vandaag niet weg te slaan uit de actualiteit en de twee zien nog heel wat potentieel voor hun onderzoek. “Er ligt vandaag een sterke focus op technologische oplossingen die ons moeten toelaten om aan de huidige energievraag te voorzien, zonder de behoeften van toekomstige generaties in het gedrang te brengen.”
Riothermie en andere creatieve warmtevoorzieningen zullen op termijn misschien nog veel meer harten verwarmen.
Promotor: dhr. Stijn De Jonge
Ingenieurs Stefaan Jacobs en Timon Vankeirsbilck wonnen met hun masterproef de Eosprijs 2019 ter waarde van 1.000 euro. De Eosprijs is een deelprijs van de Vlaamse Scriptieprijs en bekroont sterke scripties in de exacte wetenschappen. Studeer je dit jaar af en verdient jouw bachelor- of masterproef meer aandacht? Doe mee aan de Vlaamse Scriptieprijs en maak kans op persaandacht en prijzen tot 2.500 euro!
Dit artikel verscheen in de lente-editie en de studenteneditie van de Vlaamse ScriptieKrant. De masterproef werd ook belicht in Eosmagazine en De Morgen.
Lees ook
