De economie van criminaliteit en oneerlijk studiegedrag

De economie van criminaliteit toegepast op oneerlijk studiegedrag

Inleiding

Spieken, normaal gezien mag het niet, maar toch gebeurt het regelmatig. Wordt spieken alleen bepaald door psychologische ingesteldheid van een persoon? Of wordt dit ook bepaald door de omstandigheden waarin een toets of een examen wordt afgenomen? Of spelen de kans om gepakt te worden en de hoogte van de straf ook een rol? Ik heb het waargenomen wangedrag onderzocht gebruik makende van de vraag of dit wangedrag een afweging is van de voor- en nadelen ervan? In het bijzonder, de pakkans en de straf op wangedrag.

Ik heb mijn master economisch beleid vorig schooljaar afgerond en start dit jaar met de master na master lerarenopleiding. Als leraar is het altijd leuk om te weten hoe fraudegedrag bij studenten verminderd kan worden. Daarom was het voor mij interessant om het oneerlijke studiegedrag van leerlingen te onderzoeken, en te zien of dit wordt beïnvloed door de straf die ze zouden krijgen of door de kans dat ze gepakt zullen worden. Met de resultaten van deze analyse hoop ik later in mijn lerarencarrière nog heel veel te kunnen verwezenlijken.

Onderzoek wangedrag

De volgende stellingen heb ik onderzocht aan de hand van een enquête bij universiteitsstudenten: Hogere kansen om gevat te worden, wat leidt tot hogere kansen op een veroordeling, en strengere sancties hebben een afschrikkend effect op criminaliteit. De rationele crimineel weegt de verwachte kosten en de verwachte baten van deze criminele activiteit af. 

Enquête

Ik heb 7 wangedragingen geselecteerd om de voorgaande stellingen te onderzoeken. Afschrijven: Overschrijven van iemand anders tijdens een test of een examen. Spiekbriefjes: Spiekbriefjes gebruiken tijdens een test of examen. Huiswerkfraude: Iemand anders je huiswerk laten maken, maar het als het jouwe afgeven. Plagiaat: Woord voor woord kopiëren van een bepaalde bron, zonder het bij de bibliografie te zetten. Groepswerk: In groep werken voor een taak die je normaal individueel zou moeten maken. Vervanger: Een test of examen in de plaats van een andere student maken. Nepbibliografie: Ongelezen bronnen in de bibliografie van je paper of werkstuk zetten.

Econometrisch onderzoek

Met de econometrische analyse heb ik de waarschijnlijkheid dat iemand ooit al eens academisch wangedrag heeft gepleegd onderzocht. Ik veronderstel dat studenten ervoor kiezen om een bepaald academisch wangedrag te plegen door de kosten en baten van de actie met elkaar te vergelijken. Of een persoon al eens een bepaald type academisch wangedrag heeft gepleegd of niet wordt gemeten met de variabele “al gedaan” (1=al gedaan, 0=nog niet gedaan). De kosten en de baten van wangedrag worden beïnvloed door een aantal contextuele variabelen zoals “geslacht”, “studiejaar”, “ouders”, “groep”, “leeftijd”, “wangedrag” en “studenten”. De verwachte kosten worden direct bepaald door  “pakkans” en “straf”.

Er is een duidelijk verband tussen “pakkans” en “straf”. Studenten die vinden dat de pakkans klein is voor een bepaald academisch wangedrag vinden ook dat de straf voor dat academisch wangedrag klein is. Dit geldt ook omgekeerd; is de pakkans groot, dan denken de studenten dat de straf ook ernstig is.

Hypothesen

Hoe hoger de straf en hoe hoger de pakkans, hoe kleiner de kans dat een persoon wangedrag zal plegen. Studenten die van zichzelf vinden dat ze bij de beste studenten zitten zullen minder geneigd zijn om wangedrag te plegen. Dit omdat ze enerzijds minder te winnen hebben bij fraude en anderzijds meer te verliezen hebben als ze gepakt worden in vergelijking met de slechtste studenten. Hoe meer een bepaald academisch wangedrag aanvaard wordt, dus hoe meer studenten hun medestudenten wangedrag zien plegen, hoe meer academisch wangedrag er gepleegd zal worden. De slaagkans is in het eerste jaar veel kleiner dan in latere jaren, dus de baten van spieken zijn groter in de eerste jaren. Mannen hebben meer te winnen dan vrouwen omdat zij onder grotere druk staan om een hogere graad te behalen. De variabele ouders is verwant met extra ouderlijke druk om hogere graden te behalen als deze ook hogere studies gedaan hebben. Oudere studenten focussen zich meer op het leren van nieuwe dingen dan op het behalen van hogere punten. Als een student veronderstelt dat een bepaald gedrag wangedrag is, zal deze student minder geneigd zijn om het zelf te doen.

Resultaten

Voor het wangedrag “vervanger” was het onmogelijk om een model op te stellen door het beperkt aantal gevallen. Voor alle wangedragingen ging dit wel.

De resultaten tonen aan dat de variabele “geslacht”, “leeftijd”, “ouders” en “groep” voor geen (geslacht) of enkel één (leeftijd, ouders en groep) bepaald wangedrag significant zijn. Deze achtergrondvariabelen dragen dus niet bij tot het plegen van wangedrag. Ook de variabele “straf” is maar voor één wangedrag (spiekbriefjes) significant. Hieruit werd afgeleid dat studenten bijzonder weinig rekening houden met het feit dat ze voor hun oneerlijk gedrag gestraft zouden kunnen worden. De variabelen “wangedrag” en “studenten” zijn voor vijf van de zes wangedragingen significant. Studenten die veronderstellen dat een bepaald fraudetype wangedrag is zullen minder geneigd zijn om effectief over te gaan tot het plegen van dat type wangedrag. En studenten die veel andere studenten wangedrag zien plegen, zullen ook sneller geneigd zijn om het zelf te doen. Deze twee variabelen blijken zeer belangrijk te zijn voor de studenten om tot het plegen van wangedrag over te gaan. De variabele “pakkans” is significant voor drie types wangedrag. Dus voor de helft van de wangedragingen houden de studenten echt rekening met de kans om gepakt te worden bij het plegen van wangedrag.

Besluit

Als besluit geef ik enkele aanbevelingen voor scholen om de waarschijnlijkheid op wangedrag te verminderen. Een eerste aanbeveling is dat je als school meer informatie moet geven over wat voor jullie als wangedrag wordt bestempeld. Wanneer dit gedaan wordt zullen minder studenten in de toekomst wangedrag plegen. Een tweede aanbeveling is scholen de pakkans zullen moeten verhogen om meer studenten te kunnen betrappen op wangedrag. Indien studenten dan doorhebben dat de pakkans hoog is, zullen ze in de toekomst minder geneigd zijn om dit gedrag te vertonen. Deze maatregelen hebben nog een dubbel positief effect op het plegen van wangedrag omdat door bovenstaande maatregelen minder studenten academisch wangedrag gaan plegen. Hierdoor zullen ook minder studenten hun medestudenten dit zien doen en ze gaan dus ook zelf minder wangedrag gaan plegen.