WOI in België: het dagelijks leven in Limburg en omstreken
De Eerste Wereldoorlog. Een onderwerp waar reeds veel over geschreven is en die hoeveelheid zou, naar aanleiding van de honderdste verjaardag, alleen maar toenemen. Toch wilde ik een ander werk neerzetten, dan de meeste boeken, verslagen en eindwerken die dit onderwerp behandelen. Door enkele werken te raadplegen en selectief te werk te gaan, kwam ik tot het dagelijks leven. Wat hield de kleine man, vrouwen en kinderen bezig in de periode '14 -'18? Hoe slaagden zij erin om hun gezin staande te houden in deze Groote Oorlog?
Bij de woorden ‘het dagelijks leven’ denkt men aan dialecten, grootmoeders recepten, humor, oude kaartspelletjes, paard en kar, de eerste winkels in de dorpsstraat, maar ook aan alcoholisme, roddelen over de buurvrouw, concurrentie tussen de twee bakkers in het dorp… Een te uitgebreide werkelijkheid om volledig te beschrijven. Iemand met een nostalgische kijk naar het verleden zal het dagelijks leven ook helemaal anders interpreteren dan een vooruitkijkend persoon. Ik heb mij daarom toegespitst op enkele, voor de hand liggende, thema’s.
Ik begin mijn eindwerk met een korte uiteenzetting van het verloop van WOI in Limburg. Daarna ga ik dieper in op enkele Limburgse verhalen, die mij persoonlijk meteen hebben aangesproken tijdens het lezen. Ik ga verder met het bespreken van de klederdracht in het begin van de twintigste eeuw. Ook voeding, een onderwerp, dat zeker de nodige vragen zal oproepen bij de lezer, wordt uitvoerig besproken. Ik stelde mij dan ook de vraag of er sprake was van hongersnood in België tijdens WOI en ging op onderzoek uit. Hier vloeide meteen het volgende punt uit voort, ziektes. De meest voorkomende ziektes, hun symptomen en de behandeling werden uitgeschreven. Aangezien ik, als toekomstig leerkracht, de nodige interesse heb in het onderwijs, bleef ook dit onderwerp niet onbesproken. Ik heb me verdiept in het onderwijs, zowel in bezet, als in onbezet België. Uiteindelijk wordt ook aangehaald wat de kinderen, maar ook volwassenen, deden in hun vrije tijd. Al deze bevindingen heb ik aangesterkt met getuigenissen van oorlogskinderen.
Het bekomen resultaat werd uitgewerkt in een didactisch luik. Ik koos ervoor mijn didactisch luik op te stellen voor leerlingen van de eerste graad secundair onderwijs. Zij horen deze leerstof, volgens het leerplan, niet te behandelen. Toch vind ik dat ook deze leerlingen, zeker naar aanleiding van de honderdste verjaardag, moeten weten wat er zich heeft afgespeeld in België tijdens de periode ’14-’18. Meer zelfs, hoe leefden en overleefden hun leeftijdsgenoten? Dit alles ontdekken zij door met de hele klas een workshop te volgen. Door zelf te exploreren en constateren bekomen de leerlingen een pakketje kennis, vaardigheden en attitudes die betrekking hebben op de Eerste Wereldoorlog.
Veel leesplezier!
