Scriptiebank overzicht

“Mijn camera is mijn wapen” Palestijnen gebruiken online media tegen de Israëlische bezettingN.B. De namen in dit artikel werden aangepast.“Mijn camera is mijn wapen,” vertelt fotograaf Fadi Nafar, “en de artikels van journalisten zijn hun wapens.” Nafar, een voormalige inwoner van het vluchtelingenkamp Al’Amari in Ramallah, werkt als journalist en fotograaf in de Palestijnse Westbank. Daarnaast geeft de jonge Nafar fotografielessen aan kinderen in Al’Amari. Door fotografielessen te geven aan kinderen in het kamp, heeft Nafar het gevoel dat hij ze kansen geeft.

In elk van ons zit een extremist verscholenWie van ons kan zeggen dat hij of zij niet ongerust is over extremisme in België? Je slaat de krant open of kijkt naar televisie en je leest en ziet het zoveelste artikel of verslag over extremisme in de wereld. Je ziet de gruwel in Syrië en Irak, maar tegelijkertijd besef je dat extremistisch geweld ook in ons eigen land voorkomt.Meer dan alleen religieus extremismeHet is een vreemde trend die Europa kent ;  de invloed van religieus extremisme in het Midden-Oosten (Islamitische Staat), reikt ook tot in het Westen.

Heeft Waarheid waarde in de politiek?Toen Edward Snowden in 2013 onthulde dat de NSA op grote schaal de privégegevens van miljoenen Amerikanen en mensen wereldwijd verzamelde, leidde dit tot grote verontwaardiging. Het debat over privacy woedt ook vandaag nog voort, maar weinig mensen zullen ontkennen dat de onthullingen van Snowden dit debat noodzakelijker en relevanter dan ooit gemaakt hebben.

Een zachte doodEuthanasie bij ondraaglijk en uitzichtloos psychisch lijdenDe vraag naar euthanasie wegens ondraaglijk psychisch lijden komt in ons land niet vaak voor. In 2012 en 2013 stierven er in België 3239 mensen aan euthanasie. Slechts vier procent daarvan leed aan een neuropsychologische aandoening. Lisa Van Cauwenbergh, onlangs afgestudeerd als journalist aan de Hogeschool West-Vlaanderen, onderzocht verschillende casussen omtrent euthanasie bij psychisch lijden. “Ik las veel verhalen van mensen die ondraaglijk psychisch leden en waarbij euthanasie werd geweigerd.

journalistiek artikel in bijlage

Het volledige artikel is terug te vinden bij journalistiek artikel in bijlage.

Literatuur en censuur tussen het schieten doorDe Groote Oorlog was een verwarrende periode. Terwijl iedereen ervan overtuigd was dat het conflict slechts enkele weken zou duren, draaide het uit op een uit de kluiten gewassen marathon. Ook de literaire wereld kreeg het hard te verduren. Dat wordt al wel eens vergeten, aangezien de aandacht bij een gewapend conflict steevast naar het vechten gaat.Ondanks dat de focus bij een oorlog op het geweld ligt, gaat het leven voort.

Innovatief bericht geven over oorlog: omgaan met een vermoeid lezerspubliek.Het romantische beeld van een journalist die de wijde wereld in trekt op zoek naar verhalen wordt steeds meer gerekend tot het verleden. Nochtans hoeft dit niet per se te leiden tot een daling in de kwaliteit van een nieuwsproduct. Integendeel, het huidige informatielandschap heeft nog nooit zoveel mogelijkheden geboden. Hoe kan een journalist die nieuwe mogelijkheden op zo’n manier benutten, dat hij opnieuw een boeiend, duidelijk en interactief verhaal kan brengen?

Schrijver zonder hand: Blaise CendrarsWanneer de oorlog uitbreekt in augustus 1914 voelt de Zwitserse schrijver en dichter Blaise Cendrars – een pseudoniem voor Frédéric Sauser – een sterke drang om zich als vrijwilliger aan te melden bij het Légion Etrangère. Deze afdeling van het Franse leger trekt sympathisanten aan van allerlei nationaliteiten; met hen gaat Cendrars ten strijde tegen het Duitse leger. In september 1915 wordt Cendrars getroffen: zijn rechterarm moet tot aan de elleboog worden geamputeerd.

Kijken naar het leed van anderenWe leven in een beeldenmaatschappij. Het gezegde ‘Een beeld zegt meer dan duizend woorden’ demonstreert het belang van beelden en de informatie die ze kunnen inhouden. Er worden ook meer schokkende en dramatische gebeurtenissen vastgelegd op beeld. Nieuwsredacties komen dan ook dagelijks voor een moreel dilemma te staan: de dramatische beelden wel of niet publiceren?

Iran in de mediaDe keuzeAls Belg met ouders van Iraanse afkomst hoor ik al 22 jaar dat ik de berichtgeving over Iran met een korrel zout moet waarnemen. Opgevoed tussen België en Amerika, zag ik dat vooral de media in de Verenigde Staten vaak een beeld schetste van een land, mijn land, waar ik me helemaal niet mee kon identificeren. Met drie culturen onder de knie en een leven vol verhalen, van revoluties tot verkiezingen tot opmerkelijke culturele gewoonten, liet ik via sociale media en teksten aan al mijn naasten horen dat het beeld in de media niet strookte met de realiteit.

Vlaamse ouderen spiegelen zich aan de berichtgeving over hun generatiegenoten. Dat blijkt uit de masterpaper van Evelien Verstraeten, studente Journalistiek aan de KU Leuven. Sommige identificeren zich met de zestigplussers in de krant, terwijl andere zich net niet herkennen. Daarenboven schaadt een pessimistische beeldvorming het zelfbeeld van ouderen. Ongeveer een kwart van de Belgen is vandaag ouder dan 60 jaar. Toch zijn ouderen ondervertegenwoordigd in de Vlaamse pers. Bovendien komen ze vooral negatief in de media en sluipen er stereotypes in de berichtgeving.

JOURNALISTIEK ARTIKEL____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________ Wraakporno aanpakken: wat België kan leren van zijn Amerikaanse tegenpoolSteeds vaker wordt in de media bericht over scenario’s waarin een misnoegde ex naaktfoto’s van een voormalige partner publiek maakt, meestal door deze te plaatsen op een online platform. Hoewel hierbij meestal verwezen wordt naar de notie ‘wraakporno’, dekt deze term niet de hele lading en wordt eigenlijk een breder gamma aan gedragingen bedoeld.

Het halo-effect in de Vlaamse printmedia en de rol van need for cognitionHet Vlaamse printmedialandschap verandert continu. De Vlaamse Regulator voor de Media (VRM) is belast met de controle op de mate waarin het verschillende mediabedrijven al dan niet mogen fuseren en samenwerken. Nog niet zo lang geleden, in 2013, stond het toe dat Corelio en Concentra de samenwerking aangingen in Het Mediahuis (VRM, 2015b). Vaak wordt de focus gelegd op de mate waarin deze samenwerkingen een gevaar kunnen zijn voor het pluralistische media-aanbod. Dit is een niet te verwaarlozen en zeer belangrijke vraag.

Schrijven tegen de vijandVlaamse verzetskranten tijdens de Eerste WereldoorlogBrussel – Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakte Duitse censuur het voor de Belgische bevolking erg moeilijk aan betrouwbaar nieuws te komen. Verschillende verzetsgroepen richtten daarom ondergrondse kranten op in het bezette België. Maar ook die kranten hielden zich vooral bezig met het verspreiden van propaganda.

KUNSTENAARS ALS SUPERHELDEN EN CHARMANTE MEESTERESSENGENDERPROBLEMATIEK IN KUNSTKRITIEKGelijke kansen voor vrouwen als voor mannen, je hoort het overal. Quota’s moeten gehaald worden en onlangs hamerde premier Charles Michel op de rechten voor vrouwen tijdens zijn toespraak voor de VN. Kortom, gelijkheid voor vrouwen en mannen is vandaag een hot item, ook in kunst.De kunstwereld is een mannenwereld. Kunstboeken en musea zitten propvol met belangrijke werken van grootmeesters.

De geestesstoornis van Obama“De wrok die Barack Obama koestert tegen Rusland is te wijten aan zijn geestesstoornis”. Zo bericht de Russische zender Russia Today over de Amerikaanse president. Dit voorbeeld is niet het enige dat uw wenkbrauwen zal doen fronsen. De berichtgeving van RT is doorspekt met antiwesterse uitingen.RT, propagandamachine van de overheid?‘Een uitlaatklep van het Kremlin’ wordt Russia Today meer dan eens genoemd. Voornamelijk westerse journalisten stellen zich vragen bij de aanpak van het medium, maar ook enkele Russische uiten kritiek.

Nederlandse kranten berichten sensationeler over zelfdoding dan Vlaamse. Hierdoor neemt de kans op imitatie toe bij suïcidale personen. Dat blijkt uit een masterproef van een student journalistiek aan de KULeuven."Hierop reageerde hij door te roepen dat hij Russische roulette zou gaan spelen. Nog voor iemand kon reageren, jaagde de jongeman drie kogels door zijn hoofd" (HLN, 22/12/2014). Berichtgeving over zelfdoding is soms erg belust op sensatie. Zo wordt de methode in het vorige artikel uitgebreid beschreven.

Trilt en beeft Vlaanderen voor Islamitische Staat?Sinds juni 2014 worden we overladen met nieuwsberichten over de terreurorganisatie Islamitische Staat. 20% van de bevraagden heeft angst ontwikkeld voor deze terreurgroep. Dat blijkt uit de masterproef van Elien Kok, studente journalistiek aan de KU Leuven.Zo’n 529 inwoners van Vlaanderen tussen 18 en 83 jaar namen deel aan de vragenlijst over nieuwsberichtgeving en angst voor Islamitische Staat. Deze data leverden enkele interessante resultaten op.

Vlaamse kwaliteitskranten vaak te ongenuanceerd over Poetin‘Het beeld van Vladimir Poetin in onze media is vaak te simplistisch en gekleurd, zegtjournalistiekstudent Jonas van Boxel. Voor zijn masterproef onderzocht hij hoe de Vlaamsekwaliteitskranten de rol van de Russische president in het Oekraïne-conflict beschrijven. ‘Inmeer dan de helft van de artikels is het discours vijandig.’ We zijn met z’n allen licht geobsedeerd door Vladimir Poetin.

LEZERS OMARMEN BRANDED CONTENT IN ONLINE NIEUWSMEDIAHet aantal ‘branded content’ artikelen op online nieuwswebsites is de afgelopen tijd drastisch gestegen. Branded content artikelen zijn nieuwsartikelen die geschreven zijn door bedrijven, die de krant hiervoor betalen. Het is met andere woorden een vorm van ‘verborgen’ reclame. Voor haar masterproef onderzocht Simone Krouwer van het departement Communicatiewetenschappen van de Universiteit Antwerpen hoe lezers branded content beoordelen en of deze vorm van reclame hun gedrag ten aanzien van een merk kan beïnvloeden.

Amerikaanse presidenten spreken dezelfde oorlogstaalModerne staatshoofden VS gebruiken dezelfde retoriek om gewapende interventies aan te kondigen en te rechtvaardigen. De oorlogsretoriek van moderne Amerikaanse presidenten vertoont opvallend veel gelijkenissen. Dat blijkt uit de masterproef van Jimmy Driesen, student journalistiek aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB). “Presidentiële oorlogsspeeches lijken onderhevig te zijn aan vormelijke conventies en terugkerende inhoudelijke motieven”, zo stelt Driesen.

De meest gefotografeerde woonwijk in de stadsrandNiemand herinnerde zich nog wanneer de eerste toeristen onze straten kwamen bezichtigen. Maar eenmaal ze er waren, was het onmogelijk geworden onze wijk nog zonder ze in te beelden.Die ochtend stond ik in de deuropening, starend naar de vrouw waarmee ik samenwoonde. “Ik zag daarnet weer één van die toeristen,” zei ik, “foto’s aan het nemen van onze voordeur.” Ze stond aan het aanrecht haar kop koffie uit te spoelen.

Sociale netwerksites als nieuwsbronBrussel – Maar liefst 95% van de Vlaamse jongvolwassenen tussen 18 en 25 jaar maakt minstens wekelijks gebruik van sociale netwerksites voor de consumptie van internationaal nieuws. Dat blijkt uit de masterproef van een studente Journalistiek aan de KULeuven. Dat sociale netwerksites een ware hype zijn is allang geweten. Dat ze ook gebruikt worden als bron voor internationale nieuwsconsumptie is nieuw. Tine Kellens (22) deed via een online survey onderzoek naar de internationale nieuwsconsumptie van 303 Vlaamse jongvolwassenen tussen 18 en 25 jaar.

Reeds decennialang wordt de relatie tussen journalisten en woordvoerders in de literatuur gekenmerkt door ambivalentie. Een vijandige ondertoon ontstond voornamelijk door hun tegengestelde belangen over hoe beide beroepen moesten worden ingevuld. De laatste jaren maakte deze vijandige ondertoon echter plaats voor een meer positieve relatie, dankzij een groeiende professionalisering van het woordvoerderschap. Dit onderzoek heeft als doel de aard van de relatie te achterhalen tussen journalisten en woordvoerders in Vlaanderen, vanuit het perspectief van de journalist.

Zeg (geen) allochtoon tegen een allochtoonAls we de berichtgeving van de afgelopen twee jaar mogen geloven, dan is het woord 'allochtoon' een beetje uitgegroeid tot de Voldemort (Néé! Zeg Hij-Die-Niet-Genoemd-Mag-Worden) van zijn tijd. De Morgen schrapte het woord onlangs nog uit zijn registers en ook in Gent werd het woord symbolisch ten grave gedragen. U zegt voortaan dus beter geen allochtoon, maar liever Turkse Gentenaar. Of nog: persoon met een andere herkomst. (En ga dan nu uw tong wassen!).

De manier waarop media omgaan met kritiek, verschilt van land tot land. Vlaanderen doet het vrij goed in vergelijking met andere landen.Lieven Van Cauwenberghe (KU Leuven, Campus Brussel) vergeleek in zijn bachelorproef zelfreguleringssystemen in de journalistiek in zes Noordwest-Europese landen of streken: Zweden, Denemarken, Groot-Brittannië, Duitsland, Nederland en Vlaanderen. Vrijwel alle landen hechten belang aan zelfregulering uit angst voor een te strenge censuur vanuit de overheid. Dat is in veel gevallen de trigger geweest om een systeem uit te dokteren.

Sierre-slachtoffers én -journalisten likken hun wonden.“Wij wisten nog niet of ons kind was overleden op dat momenten dan word je al door de pers lastig gevallen.”(nabestaande)“Op dat moment denkt ge: ‘Wat sta ik hier te doen? Wat een aasgier ben ik?’Maar anderzijds dat is het recht op informatie natuurlijk. Die beelden moet ge hebben.”(reporter)Dertien maart 2012, een rampzalige datum waarop 22 schoolkinderen en zes volwassenen het leven lieten in een busongeluk te Sierre. Het volledige land in rep en roer. Herinnert u zich nog de foto’s op de voorpagina’s? De live-uitgezonden begrafenissen?

ONDERZOEKSJOURNALISTIEK, TERUG VAN NOOIT WEGGEWEEST?Je kent het gevoel vast wel: je slaat een krant open, kijkt naar Het Journaal of schuimt Facebook af, op zoek naar interessante, originele informatie. Die zoektocht eindigt echter snel. Origineel, interessant nieuws is gewoonweg nergens te vinden. Meer dan de helft lijkt copy paste te zijn van andere nieuwskanalen, de andere helft gaat enkel over celebrities of mode. Wat is er aan de hand met de journalistiek? Waar blijft de onderzoeksjournalistiek? En hoe ging het er vroeger aan toe?De media zijn de vierde macht, zo wordt weleens gezegd.

KNOKKEN VOOR EEN PLEKJE IN HET PROFPELOTON LEVEN ZONDER KOERS 
Het wielerseizoen van 2014 zit er bijna op. Op wielersites verschijnen heel wat transferberichten, maar niet alle renners kunnen rustig de winterperiode ingaan. Zo stonden vorig jaar in dezelfde periode ongeveer honderd renners op straat. Zes grote ploegen moesten toen door gebrek aan sponsorgeld stoppen. In het beste geval hebben die renners op de valreep nog een plaatsje kunnen bemachtigen, net als Maxime Vantomme, bij een minder bekende ploeg. Niet iedereen zag het zitten om op lager niveau rond te rijden.