Deze bachelorproef gaat over het groeiende belang van mantelzorgers bij het verzorgen van patiënten op een verpleegafdeling. In ziekenhuizen wordt de rol van mantelzorgers echter vaak over het hoofd gezien, wat kan leiden tot een gebrek aan ondersteuning voor de mantelzorger. Vooral bij terminale patiënten die op niet-gespecialiseerde afdelingen worden verzorgd, ervaren verpleegkundigen vaak onzekerheid en gebrek aan ervaring om effectief met mantelzorgers om te gaan.

De bachelorproef stelt een oplossing voor in de vorm van een interactieve bijscholing voor verpleegkundigen. Deze bijscholing richt zich op het
verhogen van kennis over palliatieve zorg en het verbeteren van communicatieve vaardigheden om mantelzorgers van terminale patiënten beter te ondersteunen. De bijscholing omvat ook praktische communicatietechnieken en het gebruik van het communicatiemodel NURSE,
en wordt ondersteund door simulatie sessies.

Door het veranderende zorglandschap met een tekort aan palliatieve bedden worden meer terminale patiënten verzorgd op niet-gespecialiseerde afdelingen,
wat vraagt om betere ondersteuning van mantelzorgers. Interactieve simulatietraining en bijscholing kunnen verpleegkundigen helpen om de benodigde vaardigheden en kennis te ontwikkelen om effectiever met mantelzorgers om te gaan.

Masterproef met literatuurstudie en kwalitatief onderzoek (IPA) bij mantelzorgers van psychisch kwetsbare mensen gediagnosticeerd met een ongeneeslijke ziekte. Eerste onderzoeksfocus ligt op het rouwproces van deze mantelzorgers. Tweede onderzoeksfocus ligt op de hiaten in de expertise bij professionele hulpverleners in de thuiscontext van EPS-patiënten (Ernstige psychiatrische stoornissen).

Binnen deze scriptie wordt het belang van een preventieve werking omtrent rouw en verlies bij lagere school kinderen weergegeven. Preventief werken rond rouw en verlies is niet vanzelfsprekend. Om die reden bevat deze scriptie een zelfgemaakt lespakket met als doel de leerkrachten in staat te stellen het onderwerp bespreekbaar te maken binnen de lagere school. Meer specifiek is er een handleiding voor de leerkracht, een werkschrift en verhaal voorzien.

Een zelfdoding confronteert de nabestaanden, naast specifieke rouwthema's, vaak met taboe. Deze bachelorproef onderzoekt wat aan de basis ligt en formuleert concrete acties om taboe binnen het gezin en haar omgeving te doorbreken.

Verpleegkundige aanpak in de behandeling van doodsreutel en ondersteuning van de naasten.

Een scheiding is voor elk kind een ingrijpende gebeurtenis en vindt vooral plaats tijdens de basisschoolleeftijd van kinderen. Leraren op basisscholen zijn veelal, buiten de ouders natuurlijk, de personen die een kind het meeste ziet. In dit eindwerk worden scheidingssituaties op basisscholen vanuit drie invalshoeken onderzocht met als resultaat drie verbetervoorstellen. Schoolreglementen en
scheidingsprotocollen werden vergeleken, resultaten op basis van een vragenlijst onder
zorgcoördinatoren in de provincie Antwerpen werden verzameld en gesprekken met het Nederlandse
Expertisebureau Kind | School | Scheiding en een scheidingsexpert werden gevoerd.

In deze thesis wordt onderzocht hoe hiphopartiesten uit Brussel en New York reageren op terrorisme in hun stad.

De beslissing over te gaan tot donorconceptie brengt heel wat vragen en uitdagingen met zich mee. Ook tijdens het opgroeien van het kind kunnen zich (nieuwe) vragen voordoen. Waar kunnen (wens)ouders en hun donorgezinnen terecht met al deze vragen? Fertiliteitscentra richten zich voornamelijk tot de (psychologische) begeleiding voor en tijdens de behandeling. Er lijkt dan ook nood te zijn aan en laagdrempelig expertisecentrum. Hier kan elke (wens)ouder en zijn donorgezin terecht tijdens elke fase van de gezinsuitbreiding en nog lang nadien. Binnen de begeleiding staat het (toekomstige) kind en zijn belangen centraal.

Een onderzoek naar het rouwproces van nabestaanden tijdens het afscheid nemen van een dierbare tijdens een palliatief sedatie proces.

Hoe is de klassieke mythe tot in de moderne westerse literatuur geraakt en waarom raken de verhalen ons nog steeds? Deze sciptie handelt over de overdracht van oude verhalen en hoe ze te hergebruiken in een moderne tijd.

Deze bachelorproef onderzoekt wat de noden en behoeften zijn tijdens het rouwproces van koppels die definitief ongewild kinderloos zijn. Dergelijke, concrete informatie blijkt tot op heden nog te ontbreken. Deze doelgroep blijft nog te vaak een ‘vergeten’ groep. Tevens focust dit onderzoek op wat de mogelijke belemmerende en stimulerende factoren zijn om al dan niet beroep te doen op professionele hulpverlening. In de methode zullen koppels aan het woord worden gelaten en worden ze bevraagd over hun ervaringen met zowel de omgeving als professionele instanties waarmee ze in aanraking zijn gekomen tijdens hun weg van rouw en verwerking. De literatuurstudie beschrijft onder andere het rouwproces, de mogelijke professionele begeleiding hierbij en hoe de omgeving een steunbron kan zijn. Met zicht op de besproken literatuur wordt het onderzoek uitgevoerd dat de benodigde inhoud omvat om met als doelstelling een inventaris te bekomen dat volledig vertrekt vanuit het perspectief van de koppels. Het resultaat bestaat uit een brochure die de noden en behoeften van deze doelgroep omvat en tevens tot stand is gekomen in samenspraak met de doelgroep.

In mijn scriptie heb ik een reconstructie van het brouwproces van bier in Grieks-Romeins Egypte (323 voor Christus - 284 na Christus) gemaakt.

In dit onderzoek wordt gekeken hoe we jongeren, tussen de 16-25 jaar in Vlaanderen, kunnen ondersteunen in hun rouwverwerkingsproces door middel van schrijven met pen en papier. Via deskresearch werd een rouwschrift opgesteld waarin jongeren hun gevoelens en gedachten, rond het overlijden van een dierbare, kunnen neerschrijven. Vanuit dit schrijven krijgen ze handvatten aangereikt om met dit overlijden om te gaan en leren ze een aantal coping mechanismen.

Deze narratieve studie onderzoekt de betekenis van online rouwen van nabestaanden van zelfdoding in een besloten Facebook groep. Middels verhalen en schriftelijke interacties op Facebook met lotgenoten krijgen innerlijk beleefde rouwgevoelens ruimte. Het collectief online delen van verhalen kan als rouwritueel gezien worden, dat bestaande ideeën over hoe rouw eruit behoort te zien naar de achtergrond doet verdwijnen.

En waar kunnen WIJ terecht?                                                                                                       Auteur: Nele Jordaens“Ik ging niet instorten, maar ik weende ook gelijk een klein kind. Hier was geen uitkomst meer. Die psychologe stuurde aan: “het wordt wel eens tijd dat jullie aan jezelf gaan denken”. (…) Toen werden we met de neus op de feiten gedrukt.”  “Mijn kind gebruikt drugs!”, “Mijn kind is verslaafd aan drugs!”, “Hoe moet ik mijn kind helpen?”. Dat zijn slechts enkele van de vele gedachten waarmee ouders van drugverslaafde kinderen rondlopen.

Het startpunt van mijn scriptie bestond uit de vaststelling van een hiaat tussen theorie en praktijk op mijn stageplaats. Ondanks de overvloed aan theorie bleek het in praktijk moeilijk tot heel moeilijk om slecht nieuws te melden aan minderjarigen. Zo kwam ik tot de onderzoeksvraag “Hoe kan je kinderen en jongeren tot 18 jaar oud ondersteunen bij het verwerken van een rouwproces vanuit een politiecontext?”.

“Onze meeste zorgen gaan naar onze kleinzoon, omdat hij helemaal anders is.”Grootouders van een kleinkind met een beperkingDe geboorte van een kind met een beperking brengt binnen een gezin veel emoties en veranderingen met zich mee. Er werd reeds veel onderzoek gedaan naar de emotionele en praktische gevolgen voor ouders, broers en zussen van een kind met een beperking. Een ander belangrijk deel van het gezin, de grootouders, wordt echter zelden bekeken. In Vlaanderen werd naar deze doelgroep nog geen onderzoek gevoerd.

 Help, ik wil niet kiezenZwanger van een baby met een aandoeningLeadEen positieve zwangerschapstest. Euforische gedachten buitelen door elkaar. Een jongen of een meisje? Hoe zullen we de baby noemen? Niemand kan voorspellen dat enkele weken later een uiterst moeilijke tweestrijd volgt: voortzetten of afbreken?Het zoeken naar afwijkingen bij een ongeboren kind is bijna niet meer weg te denken uit de maatschappij. Een bloedonderzoek of echografie, het hoort bij ‘zwanger zijn’. Over de mogelijke impact van afwijkende resultaten wordt vaak niet op voorhand nagedacht.

Voor veel Belgen is het een ideaal beeld: op een warme zomerdag een lekker fris pintje drinken. Wij Belgen zijn wereldwijd bekend om ons bier. Maar wat zijn de geheimen van dit typisch Belgisch product? Wij hebben besloten om ons te verdiepen in de interessante wereld van bier en om antwoord te geven op de vragen die diep in ons leven wanneer we eens diep nadenken over dit onderwerp.Waar komt bier vandaan, hoe is het ontstaan? Wat zijn de ingrediënten, waartoe dienen ze om van bier iets smakelijk te maken en hoe reageren ze met elkaar? Bier is en blijft tenslotte een knap staaltje biochemie.

Ons genoom op de vuilnisbeltElk levend wezen heeft zijn eigen blauwdruk, het genoom. Hierin staat alle nodige informatie om een cel te maken, namelijk de genen. Deze beschrijven hoe proteïnen gemaakt worden welke vervolgens hun functie in de cel vervullen. Echter tussen al deze vitale info zit veel non-sense. Maar liefst 80% van ons genoom bestaat uit DNA waarvan we niet weten wat het doet. We noemen het rommel- of junk DNA. Maar waarom is het er? Evolutie dicteert dat eigenschappen verdwijnen als ze niet bijdragen aan de overleving van het organisme.

Voor vele mensen zal de link tussen de opvang van nabestaanden en de politie niet onmiddellijk duidelijk zijn. Als je aan mensen vraagt welke associaties het woord politie bij hen oproept, krijg je vaak antwoorden in de trend van : ‘de politie regelt het verkeer’, ‘de politie lost misdaden op’, ‘de politie geeft boetes’, … Slechts een beperkt aantal mensen is er zich echter van bewust dat één van de taken van de politie ook het opvangen van nabestaanden is.

 
Begeleiding van ouders na negatieve prenatale diagnose.
 
Slecht nieuws, vroeg of laat krijgen we er allemaal wel mee te maken. We kunnen slecht nieuws op verschillende manieren beleven. Het kan zijn dat iemand, omwille van zijn of haar beroep regelmatig slecht nieuws moet meedelen aan andere mensen, maar ook een familielid, vriend of kennis kan slecht nieuws overbrengen aan een ander.
Een andere manier waarmee we met slecht nieuws in contact kunnen komen, is door het slecht nieuws te krijgen.

Vreemde tranen
 
Hoe kunnen we multicultureel samen leven? Altijd wel stof tot debat. Ik wil het daarentegen even hebben over hoe we samen kunnen sterven. Staat u er ooit wel eens bij stil dat we op een dag allemaal moeten sterven? Allemaal, zonder onderscheid in afkomst, religie, ras of geslacht? En dat er daarbij altijd mensen achter blijven die rouwen?
 
Hoe we afscheid nemen van onze doden en ons verdriet daarover een plaats geven, is zeer individueel, maar wordt tegelijk ook sterk cultureel bepaald.

 
“Ik ben niet geïnteresseerd in het verleden. Ik ben geïnteresseerd in de toekomst,
want daar verwacht ik de rest van mijn leven te vertoeven.” - Charles Kettering
 
Toekomstverhalen over hulpverlening in sciencefictionfilms vormen een waardige ‘instrumental tool’. Huidige tendensen worden er haast karikaturaal in gerepresenteerd dankzij het stereotype ‘what if?’ template van het genre. Op die manier alarmeren ze ons en verhogen ze het bewustzijn omtrent actuele trends.

 
België is een land waar een grote diversiteit aan biertypes wordt gebrouwen met de meest contrasterende smaken en aroma’s. Belgisch bier wordt geapprecieerd tot ver buiten onze grenzen. De bierproductie is derhalve niet alleen van onschatbaar economisch belang voor België, maar is tevens een belangrijke pijler voor de internationale uitstraling van ons land. De Belgische bieren kenmerken zich wereldwijd door hun uitzonderlijke kwaliteit. Deze kwaliteit moet echter gegarandeerd blijven en mag niet ten koste gaan van een hogere productiviteit.