Scriptiebank overzicht

De invloed van het modernisme in de antropologische cinema op de ontwikkeling van de vroege Afrikaanse auteurscinema en het linken van de tempo-spatiale patronen eigen aan deze filmtaal aan de nieuwe bevindingen van de neurokunstwetenschappen.

Links populisme…bestaat dat eigenlijk?Als het woord populisme valt weten wij, bewoners van  Europa, onmiddellijk waar het naar verwijst, namelijk de stijl van politiek zoals bedreven wordt aan de rechtse en vaak conservatieve zijde van ons politieke spectrum. Andere associaties volgen snel, want bekend zijn we allemaal met de retoriek over eigen volk eerst, eigen taal eerst en eigen schuld eerst. Kortom, populisme zoals het zich vandaag de dag manifesteert, gaat gepaard met angst voor het vreemde en liefde voor het eigene: het volk is bang en wil alleen zichzelf.

 Een gladgeschoren Marx in de handen van Gilles DeleuzeIn het jaar van zijn overlijden zei de invloedrijke Franse filosoof Gilles Deleuze (1925-1995) dat zijn volgende boek Grandeur de Marx zou heten. Dat boek kwam er nooit. Met deze masterproef wilde ik dieper doordringen in Deleuzes filosofie, door middel van een experimentele vraag: wat zou Deleuze met de gedachten van Karl Marx (1818-1883) hebben aangevangen? Ontmoetingen met grote denkers waren voor Deleuze immers geen gedweeë herhalingen, maar wel een gelegenheid tot het mobiliseren van het eigen denken.

De kunsten in de openbare ruimte komen de laatste jaren steeds vaker (opnieuw) onder de aandacht van het grote publiek, maar ook binnen de kunstwetenschappelijke wereld worden de evoluties nauwlettend in het oog gehouden. Zowel van overheidswege als binnen de sector zelf is er op korte tijd zeer veel veranderd en dit in een medium dat sowieso reeds gekenmerkt wordt door een enorme diversiteit en veelzijdigheid.

                                                                                             Sebastianarchie.

Midden jaren tachtig publiceerde de Franse filosoof Gilles Deleuze twee boeken over film. Hoewel Deleuze een aantal vernieuwende inzichten aanreikt voor het denken over film in het algemeen maar ook met betrekking tot bepaalde regisseurs werd er totnogtoe -mits een korte hetze in de jaren negentig- weinig aandacht aan besteed. Één van de redenen hiervoor is dat Deleuze van filmtheoretici enerzijds een grote filosofische voorkennis verwacht en van de filosofen dan weer een bijna cinefiele kennis van de filmgeschiedenis.