Scriptiebank overzicht

Economische analyse van de Europese verordeningen op insolventieprocedures.

Sinds de stichting van de islam door profeet Muḥammad (571-632) en zijn vlucht, of hijra, naar Yathrib in het jaar 6221 werd de beginperiode van deze religie vaker gekenmerkt door belangwekkende gebeurtenissen. In het jaar 630 was Mekka2 in handen van de moslims gekomen en na de dood van de Profeet en zijn eerste opvolger Abū Bakr (r. 632-634), veroverde Kalief ʿUmar b. al-Khaṭṭāb (r. 634-644) Jeruzalem3 rond het jaar 637.
Deze gebeurtenissen zijn van groot belang om te begrijpen hoe de Profeet en de vier Rechtgeleide Kaliefen ( al-Rāshidūn [r. 632-661]), tewerk zijn gegaan bij de stichting van het Islamitische Rijk en hoe ze omgingen met de volkeren die ze hadden overwonnen. Deze gebeurtenissen waren telkens zó belangwekkend dat er telkens een uitvoerige registratie door islamitische en niet-islamitische getuigen plaats vond.

Analyse van de bevolkingsevolutie in rurale gebieden in Europa. Eerst een ruimtelijke analyse, gevolgd door een statistische analyse en het opstellen van een model dat de bevolkingsevolutie naar de toekomst toe voorspelt.

Case study: rural population dynamics and rural abandonment in the Marne department.

Deze bachelorproef bestaat uit drie uitgeschreven juridische adviezen, elk met hun eigen standpunt en onderwerp. Elk advies werd volgens een vast stramien uitgewerkt en heeft telkens de juridische probleemstelling van de student-ondernemer als vertrekpunt. De topics van de juridische adviezen zijn: het beheren van een legale webshop, het creëren van een evenementenbureau en het tewerkstellen van kinderen jonger dan 15 jaar.

Op initiatief van en ondersteund door stad Antwerpen startte in 2003 de “Occasionele Kinderopvang Is DroomOpvang”(OKiDO). Deze opvang is ontstaan als buurt- en nabijheidsdienst project naast de andere opvangvormen door onthaalouders, kinderdagverblijven en buitenschoolse kinderopvang. De doelgroep van OKiDO zijn kwetsbare gezinnen. Buiten de functie van occasionele kinderopvang is OKiDO ook een tewerkstellingsproject voor doelgroepmedewerkers in opleiding. Zo combineren deze doelgroepmedewerkers hun opleiding Kinderzorg met hun werk bij OKiDO. Elke OKiDO zet heel erg in op ouderparticipatie en buurtparticipatie. Dat zijn de pijlers van hun lokale dienst buurtgerichte kinderopvang.

De occasionele opvang speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van de kinderen. Door kennis over de verschillende ontwikkelingsfasen van een kind en over bijzondere aandachtspunten voor kwetsbare gezinnen werkt de opvang preventief en ondersteunend. Dat draagt bij tot een kwaliteitsvolle opvang. Volgens het referentiekader van Kind en Gezin maakt wennen deel uit van een kwaliteitsvolle opvang en is het een recht van de ouders en de kinderen. Het starten in de kinderopvang is een ingrijpende gebeurtenis voor kinderen en ouders. Ingrijpende gebeurtenissen brengen angst en stress met zich mee en hebben een invloed op de ontwikkeling van het kind. Dit kan voor een, meestal tijdelijke, terugval in de ontwikkeling zorgen. In het bijzonder voor kwetsbare kinderen (bv. uit migratiegezinnen, in een armoedesituatie) vormt dat een risico. Het is belangrijk daarmee rekening te houden in de opvang.

Wennen kan niet losgekoppeld worden van ouderparticipatie. Ouderparticipatie is belangrijk voor het kind, de ouders en de begeleiders. Voor de medewerkers in de kinderopvang is er een belangrijke rol weggelegd bij het wennen en bij de ouderparticipatie. Indien er een goede samenwerking is tussen de verschillende actoren, verloopt de overgang van thuis naar opvang ook vlotter. Een vlotte samenwerking is een belangrijke basis voor een kwaliteitsvolle kinderopvang. Kwaliteitsvolle kinderopvang kan zo voor een verbindende werking zorgen.

In de occasionele opvang OKiDO zagen we dat de ondersteunende mogelijkheden om te wennen niet altijd in de praktijk worden omgezet. Deze eindproef heeft mij toegelaten om het belang van wennen theoretisch te onderbouwen en om OKiDO een aantal mogelijkheden aan te reiken die hun wenbeleid versterken.

Bij mijn veranderingsvoorstellen heb ik gekozen om te vertrekken vanuit het aanzetten tot empowerment van ouders en kinderbegeleiders. Deze vertalen zich in praktische handvatten zoals:

• Een vast afscheidsritueel aan een familieboom, die dienst doet als ankerpunt voor kind en ouders en zorgt voor vertrouwen, verbondenheid en actieve betrokkenheid van de ouders.
• Een stappenplan dat zorgt voor een visuele overdracht van informatie tussen opvangverantwoordelijke en kinderbegeleiders.
• Het aanstellen van een wenbegeleider en deze actief laten participeren tijdens het intakegesprek en bij de wenmomenten, zorgt voor meer zin tot verantwoordelijkheid bij de betreffende kinderbegeleider en het schept vertrouwen bij ouders en kind. Bovendien zijn alle praktische voorbereidingen getroffen voor de opstart in de opvang waardoor ouders en kind zich welkom voelen.

De voorstellen zijn implementeerbaar in alle kinderdagverblijven, mits het creëren van bewustwording rond het belang van wennen binnen de organisaties en bij de opvangverantwoordelijken. Om hiertoe te komen is er nood aan een professional binnen de organisatie die het thema wennen opneemt, uitdraagt en opvolgt. Wennen is immers geen ‘eenmalig’ aandachtspunt, maar maakt deel uit van het pedagogische raamwerk van de kinderopvang, één van de vergunningsvoorwaarden voor alle organisatoren van kinderopvang. Het is een cruciaal onderdeel om het welbevinden van het kind in de opvang te bevorderen.

In een steeds restrictiever wordende samenleving tracht de lokale diensteneconomie doelgroepwerknemers door te stromen naar de reguliere arbeidsmarkt. Dit onderzoek tracht te peilen naar belemmerende en faciliterende factoren bij doorstroom.

Een hervorming van het PWA-stelsel naar wijk-werk, een transitie met vele gevolgen voor zowel de doelgroep, de PWA-beambten en de gebruikers. Met deze scriptie haalde ik de stem van de PWA-beambten, een belangrijke groep mensen die niet gehoord werden gedurende deze langdurige transitie naar boven.

Deze masterproef onderwerpt het fenomeen sociale dumping aan een uitvoerige analyse, met bijzondere aandacht voor het fenomeen binnen de transportsector. Het inventariseert alle betrokken spelers binnen het fraudebestrijdingslandschap en omvat tevens de resultaten van een kwalitatief empirisch onderzoek naar de huidige aanpak binnen de provincie West-Vlaanderen.

Correspondentieonderzoek naar de impact van ouderschap op de aanwervingskansen van mannen en vrouwen en de heterogeniteit van dit effect naar aantal kinderen, opleidingsniveau, gendervertegenwoordiging, sector en tewerkstellingsregime.

Sinds de recente financiële crisis van 2008 heerst er een vernieuwde interesse in consumentenvertrouwen op toekomstige consumptie. Als gevolg van tegenstrijdige resultaten binnen de literatuur inzake de effectiviteit van consumentenvertrouwen voor het voorspellen van toekomstige consumptie, is binnen deze masterproef getracht om belangrijke consumenten segmenten en survey vragen te identificeren om retail sales in België te voorspellen.

In dit onderzoek werd artikel 60 op mesoniveau, binnen het OCMW van Aalst, onderzocht. Dit met als doel een zo duidelijk mogelijk beeld te krijgen over hoe deze tewerkstelling loopt en waar er eventueel marge is voor verbetering.

Mijn onderzoeksopzet bestond enerzijds uit een interview met de beleidsmensen, met de ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor deze sociale tewerkstelling. Anderzijds uit een focusgesprek met ervaringsdeskundigen, met mensen die of een sociale tewerkstelling positief hebben beëindigd of nog steeds aan het werk zijn als artikel 60.

Aan de hand van mijn ervaring en mijn onderzoeksopzet heb ik mijn veranderingsdoelen opgemaakt. Gezien de ervaringsdeskundigen artikel 60 als een positieve ervaring beschouwden denk ik dat men eerst en vooral moet proberen meer tewerkstelling plaatsen te creëren. Meer plaatsen geeft ook meer kansen dus meer kwetsbare mensen die men zo kan helpen naar werkervaring of zelfs naar een doorstroom naar de reguliere arbeidsmarkt. Hiervoor zal de begeleiding anders moeten worden aangepakt en zal ook de bijhorende subsidiëring moeten herbekeken worden. Zowel op mesoniveau binnen het OCMW te Aalst als op macroniveau en dus op Vlaams, gezien dit recent is overgeheveld van Federaal naar Vlaams.

Een tweede veranderingsdoel, wat ik zou willen gerealiseerd zien, is het verbeteren van de sfeer op de werkvloer ten opzichte van de mensen in artikel 60. Het welbevinden op het werk draagt volgens mij ook bij naar enerzijds je goed voelen in je vel maar anderzijds ook het goed presteren op het werk zelf. Voor mensen in sociale tewerkstelling denk ik dat de motivatie om op zoek te gaan naar een job na artikel 60 groter zal zijn als men een positieve ervaring heeft mogen ervaren.

Ook na begeleiding moet volgens mij beter. In het focusgesprek gaf elke deelnemer aan dat men in het spreekwoordelijke zwarte gat valt na artikel 60. Ook hier zouden we door in te zetten op betere, intensievere begeleiding, de doorstroom naar de reguliere markt kunnen bevorderen.

Ik ben dit eerst en vooral juridisch gaan bekijken, wetgeving versus toepassingen die men hanteert in het OCMW te Aalst. Daaruit bleek onder andere dat een flexibel werktraject, bijvoorbeeld deeltijds werken, wettelijk wel kan. Iets wat mogelijk zou moeten zijn voor iedereen in deze hectische maatschappij, zeker voor kwetsbare mensen die geen (groot) sociaal opvangnet hebben. Ook het loon voor de artikels 60 bepaalt men zelf als OCMW. Naar privé werkgevers toe factureert men 740 euro, openbare instanties die mensen tewerk stelt in artikel 60 betalen niets. Ook het feit dat men enkel leefloon gerechtigden in artikel 60 toelaat, is specifiek voor Aalst en zou dus ook anders kunnen. Er is dus een duidelijk verschil tussen wat er wetmatig mag en wat er in Aalst wordt toegepast. De reden hiervoor ligt meestal bij de subsidiëring die men hiervoor krijgt.

In een tweede invalshoek heb ik de psychosociale bril opgezet. Daar bleek, door de analyse van verschillende theorieën met betrekking tot het welbevinden en het hebben van een job, dat er wel effectief gevolgen kunnen zijn door het al dan niet hebben van een job. Zeker naar kwetsbare mensen toe moeten we hiermee rekening houden, zij hebben misschien bepaalde werkattitudes niet meegekregen van thuis. Doordat ze niet aan het werk zijn, worden ze uitgesloten uit de maatschappij. Men verliest zijn status en heeft niet het gevoel ergens bij te horen, ergens deel vanuit te maken. Aan het werk zijn zal hen dus empoweren, zal hun psychosociaal welzijn erop verbeteren.

Een laatste invalshoek is de hulpverlening. Doordat onze maatschappij volop in transitie is, dient de hulpverlening herbekeken te worden. Sleutelwoord bij hulpverlening is empoweren. Niet enkel doen wat wetmatig moet maar mensen helpen hun doelen te laten stellen en deze te verwezenlijken. De houding van de hulpverlener moet op voet van gelijkwaardigheid zijn en met een onvoorwaardelijke positieve houding ten opzichte van de cliënt met als doel zijn eigenwaarde te versterken.

Ik breng aan de hand van mijn onderzoeksopzet en theoretische staving vijf veranderingsstrategieën naar voor. Eerst en vooral moet artikel 60 voor iedereen kunnen en niet enkel voor mensen met een leefloon. Zo sluiten we mensen uit die ook zouden geholpen zijn door op deze manier aan het werk te kunnen. Ik denk bijvoorbeeld van een vrouw op leeftijd die van haar man is gescheiden en jaren voor de kinderen heeft gezorgd. Iemand van een iets oudere leeftijd, met een ‘black hole’ in haar CV van enkele jaren, zal niet makkelijk werk vinden.

Een tweede veranderingsstrategie is de mogelijkheid naar een flexibeler traject. Zeker nu we langer zullen moeten werken, is dit geen overbodige luxe. Zoals we ook in Finland zien, werkt zo’n systeem. Meer en meer mensen nemen ook hier ouderschapsverlof, tijdskrediet of loopbaanonderbreking om voor hun gezin of voor zichzelf te kunnen zorgen. Ook en zelfs vooral kwetsbare mensen die weinig of geen ervaring hebben en vaak niet beschikken over een sociaal opvangnet, zouden dit dus zeker moeten kunnen doen. Meer mensen zullen slagen in hun te presteren dagen in de opgegeven referteperiode en mensen gaan ook meer gemotiveerd zijn aan het werk te blijven in deze drukke geluksmaatschpapij.

Een derde strategie is de begeleiding van de mensen op de werkvloer die met mensen in artikel 60 moeten werken. Het stigmatiseren van deze groep tegen gaan door preventief de mensen op de werkvloer zelf grondig te informeren en hen te duiden wat de intentie is. Zo kunnen we taboes en vooroordelen wegwerken en eventuele pesterijen voorkomen. Een ‘workbuddy’, een gezinswetenschapper die niet alleen de mensen in sociale tewerkstelling maar ook de collega’s hierin begeleidt.

Een vierde strategie is het herbekijken van de kosten die men factureert aan privé firma’s. Zij krijgen een factuur van 740 euro per maand voor een werknemer, openbare instanties en vzw’s niet. Men hanteert dit omdat dit de kost is die het OCMW zelf zou moeten bijleggen, die men dus niet krijgt via subsidieringen. Op macroniveau zouden we dus moeten inzetten in het herbekijken van deze subsidieringen om deze gelijk te stellen. Maar ook OCMW Aalst zou zelf de beslissing kunnen nemen dit niet als grondvoorwaarde te hanteren. Zo creëren we meer tewerkstellingsplaatsen en vergroten we ook de doorstroom.

Een laatste voorstel naar verandering is de betere (na)begeleiding. Mensen in de laatste weken goed toeleiden naar het einde van hun tewerkstelling en al klaarstomen naar solliciteren op de reguliere arbeidsmarkt. Ook een betere samenwerking met onder andere VDAB is opportuun zijn. Ook hier is een rol weggelegd die perfect zou zijn voor een gezinswetenschapper.

Referentielijst:

Adriaens, C. L. (2013). Praktisch handboek voor OCMW-recht. 612 Loopbaan met zorg. (2015). Betekenis van werk. Betekenis van werk.

Tine Van Regenmortel, K. H. (2013. Het concept ‘empowerende academische werkplaats’. Een innovatieve vorm van samenwerken aan werkzame kennis. Tijdschrift voor Welzijnswerk, 36-48 Van Regenmortel, S. (2015, april). Sociaal werk moet anders in de nieuwe samenleving. Entry-media

Vlieger, S. D. (2008, Juni). Schuld en schaamte: een vergelijkende studie tussen werkenden en werklozen. Gent: Universiteit Gent.

Vries, S. D. (2010). Basismethodiek psychosociale hulpverlening. In S. D. Vries, Basismethodiek psychosociale hulpverlening (p. 425). Hoten, Nederland: Bohn Stafleu van Loghum.

In Vlaanderen wordt de kans op overlijden ten gevolge van de overdruk afkomstig van een explosie uitgedrukt door middel van een probitfunctie. In deze scriptie wordt de herkomst van de Vlaamse probitfunctie doorgelicht en vergeleken met alternatieve opvattingen en technieken. Uit dit onderzoek besluit de auteur dat de huidige Vlaamse probitfunctie anno 2016 te conservatief is. Hij ontwikkelt daarom een geactualiseerde probitfunctie, ten einde de Vlaamse probitfunctie opnieuw af te lijnen met moderne bouwfysische omstandigheden.

Mijn BP gaat over de attitudes van verpleegkundigen t.o.v. palliatieve sedatie en euthanasie. Allereerst leg ik het verschil uit tussen palliatieve sedatie en euthanasie en nadien licht ik verschillende attitudes van verpleegkundigen toe, bv. de attitude omtrent de diepte van de sedatie etc.

Dit onderzoek gaat aan de hand van vier scholingscategorieën na of er een wijziging is in het scholingsniveau bij werknemers in targetbedrijven na een overname. Er is een subtiel skill upgradend effect te zien. Daarnaast worden hierin Belgische overnames ook vergeleken met buitenlandse overnames.

Deze bachelorproef handelt over de fiscale en parafiscale verschillen van tewerkstelling personeel tussen België en Nederland. Dit met het oog op het openen van een vestiging in Nederland.

Vlaamse KMO’s en hun personeelsverloop: effectieve retentiemiddelen.Stel, u bent de leidinggevende van een KMO gevestigd in het centrum van de stad Antwerpen. De zaken gaan goed waardoor het belangrijk is uw concurrentiële positie op de arbeidsmarkt te behouden en/of te verbeteren. Omwille van deze reden is het noodzakelijk dat u investeert in uw personeel. Op die manier zijn en blijven uw werknemers inzetbaar binnen de eigen organisatie en dragen ze bij tot het behalen van de bedrijfsdoelstellingen.

“Art has nothing to do with the stern preoccupations of the economist. The artist’s values – his splendid and often splenetic insistence on supremacy of aesthetic goals – are subversive of the straightforward materialist concerns of the economist. He makes the economist feel dull, routine, philistine and also sadly unappreciated for his earthy concern… Not only do the two seldom meet, but the regret in each is evidently negligible.” (Galbraith, 1963, p. 53)Een spel van subsidiesKunst heeft in de ogen van velen niets te maken met economie.

De freelance Medical Management Assistant (MMA) in een huisartsenpraktijk in Vlaanderen. InleidingIs jouw huisarts je eerste aanspreekpunt voor al je medische vragen en problemen? Dan ben je zeker niet alleen in deze maatschappij.De huisarts is voor vele mensen in deze maatschappij een spilfiguur waar ze snel bij terecht kunnen.

Drijfveren van ervaringswerkers in de geestelijke gezondheidszorg.‘Opbouwen van een positieve identiteit’INTRODUCTIEJe kent het wel: een rotdag op het werk, een uitbrander krijgen van je baas of een moeizaam contact met collega’s. Misschien is jouw droomjob helemaal niet wat je ervan had verwacht? Daarom moeten we beseffen dat mensen geen machines zijn maar een eigen wil en drijfveren hebben. Datgene wat iemand drijft beïnvloed zijn of haar gedrag en emoties. Dit draagt dan weer bij aan de vorming van onze identiteit.

“De evolutie van het onderwijsaanbod en de deelname hieraan in de Vlaamse en Brusselse gevangenissen: een succesverhaal ? ”Levenslang leren is een thema dat niet meer weg te denken is uit de nationale en Europese beleidsagenda’s. Laaggeschoolden nemen echter het minst deel aan levenslang leren, maar net zij hebben er het meeste baat bij omdat het hun kansen en dus integratie in de maatschappij bevordert. Dit geldt nog in sterkere mate voor laaggeschoolden met een gevangenisverleden.

Kunst en de queeste voor wereldstadstatus Een wereldstad telt niet enkel veel inwoners, luchthavens, internationale conferenties of toeristen. Vooral kapitaal en de aanwezigheid van gespecialiseerde diensten maken een stad tot ware ‘wereldstad’, althans zo wordt binnen academische kringen geredeneerd. Wereldsteden worden er doorgaans vanuit een strikt economische lens benaderd. Zo introduceerde Saskia Sassen in 1991 de term ‘the global city’ om te verwijzen naar de belangrijkste knooppunten in het netwerk van geglobaliseerd kapitaal.

De schalierevolutie als stimulans voor een herindustrialisering van de VSDe energiemarkt beleeft momenteel één van de grootste revoluties in tientallen jaren. Enkele jaren geleden was het nog geheel ondenkbaar dat de Verenigde Staten gekroond zou worden tot 's werelds grootste gasproducent en dat de olieproductie van het land het piekniveau van de jaren '70 opnieuw zou bereiken. Meer nog, BP kroonde de VS recentelijk tot 's werelds grootste olieproducent.

Over ‘trafficking’ gesprokenOranje en wit: kleurlinten op een graf dat ‘Middellandse Zee’ heet. De witte overalls van reddingswerkers steken af tegen de oranje reddingsvesten van de opvarenden van overvolle vissersbootjes. De bikkelharde realiteit van de mondiale vluchtelingencrisis komt via sprekende beelden, maar met stamelende woorden tot ons. Seppe Segers beschrijft hoe achter deze woorden een politieke strijd schuilgaat die ver afstaat van het lijden van de betrokken vluchtelingen.

De masterthesis, geschreven door de TEW-studenten Bart Cornelissen en Cedric Brosens, behandelt twee handelsverdragen, namelijk NAFTA (North-American Free Trade Agreement) en TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership), die plaatsvinden in de wereldwijde trend van globalisering, handelsliberalisering en economische integratie. Het zijn echter controversiële akkoorden met vele voor- en tegenstanders. Er bestaat veel onenigheid over de effecten van deze vrijhandelsverdragen. In het eerste deel wordt er teruggeblikt op NAFTA, dat reeds 20 jaar bestaat.

Huisarts zeg ook ‘ns AaYesterday is gone. Tomorrow has not yet come. We have only today. Let us begin.Moeder TeresaVoel je je ook zo miserabel als je ziek bent of als slachtoffer van een ongeval? Steeds doen we beroep op de huisarts, want hij/zij vangt ons met open armen op als ons iets overkomt.Vandaag lijkt het allemaal vanzelfsprekend, dat de huisarts voortdurend voor ons in de bres springt, net zoals Moeder Teresa dit ook belangeloos deed voor de zieken.Is het gerechtvaardigd, dat de huisarts zich wegcijfert voor ons?

EEN UITWEG UIT JONGERENBENDES: GOD OF DE DOOD? “Hier in Honduras kunnen jongeren slechts voor twee redenen een bende verlaten: door zich te bekeren tot de kerk of doordat ze worden vermoord.”Honduras ligt geografisch gezien in het midden van Centraal-Amerika en wordt samen met El Salvador en Guatemala ook wel ‘de geweldadige driehoek’ genoemd. Honduras staat bekend als het land met de meeste moorden ter wereld. Niet minder dan 90 per 100.000 inwoners worden ieder jaar vermoord (ter vergelijking, in België gaat het om minder dan 2 per 100.000 inwoners).

Pensionering wegens medische ongeschiktheid bij ambtenarenStel je bent ambtenaar en je wordt ziek, zwaar ziek, zo erg zelfs dat je verplicht met pensioen moet. In 2012 en 2013 zijn er zo oorspronkelijk 5651 ambtenaren op pensioen gesteld. Zes van deze ambtenaren waren jonger dan 30 jaar. Aangezien dit cijfer zo hoog ligt, werd er in deze masterscriptie op zoek gegaan naar een oplossing om arbeidsongeschikte ambtenaren terug aan het werk te krijgen.Pensioencommissie van MedexWanneer een ambtenaar lange tijd arbeidsongeschikt is, moet hij voor de pensioencommissie van Medex verschijnen.

Acteurs met een beperking in Vlaanderen“Als boodschap aan regisseurs en producenten zou ik willen meegeven: geef mensen met een beperking die een talent hebben en die het willen doen zeker de kans om te acteren. Er is geen ideale wereld, de maatschappij bestaat nu eenmaal uit minderheden en mensen met beperkingen, ze is niet perfect. Zo zit het leven nu eenmaal in elkaar.” (Chris Willemsen)Films over mensen met een beperking zijn het laatste decennium steeds meer in opkomst, denk aan bijvoorbeeld: Intouchables (2011), De Rouille et D’os (2012) of onze Vlaamse Hasta La Vista (2011).

De notionele interestaftrek:Een stimulans voor jobcreatie en investeringen of een fiscaal cadeau voor bedrijvendoor Ann-Sophie Decatelle & Eva RossieSinds de invoering in 2006 is de notionele interestaftrek vaak het middelpunt van discussie. Voor de invoering kon een onderneming enkel de interesten van schulden aftrekken van haar belastingen, terwijl financieren met eigen vermogen geen fiscaal voordeel opleverde. Financieren met schulden werd dus beloond ten opzichte van financieren met eigen vermogen. Als gevolg hiervan hadden Belgische bedrijven vaak een slechte solvabiliteitspositie.

Nu demoveren om een redelijk pensioen voor iedereen te garanderenDemotie, het ergste wat u en mij kan overkomen? Demotie of een stap achteruit zetten in de carrière wordt vaak in een erg negatief daglicht geplaatst. De persoon wordt gemakkelijk gestigmatiseerd, hij/zij heeft niet de nodige competenties of hij/zij heeft een professionele fout gemaakt. Niets is minder waar, het kan ook gewoon de beste oplossing zijn. Dit is zeker het geval in het kader van de vergrijzingproblematiek en noodzaak om met zijn allen langer en toch menswaardig aan het werk te blijven.