Scriptiebank overzicht

.Krachtgerichte en netwerkversterkende methodieken zoals Eigen Kracht-conferenties worden vaak toegepast in de jeugdhulpverlening maar vinden tot op vandaag weinig ingang in de Geestelijke Gezondheidszorg. Stigmatisering en vooroordelen maken dat sommige hulpverleners te weinig geloven in de kracht en competenties van hun cliënt en zijn netwerk. Wil men streven naar een meer herstelgerichte zorg waar de cliënt zijn leven en zorg in eigen hand heeft dan kan EK-c een positieve aanvulling zijn op het bestaande aanbod.

Secundaire traumatisering is een nog eerder ongekend beroepsrisico in de hulpverleningswereld. Desondanks worden er jaarlijks verschillende hulpverleners slachtoffer van secundaire traumatisering en voelen ze zich vaak onbegrepen omdat er nog maar weinig informatie over bestaat. In mijn eindwerk ging ik op zoek naar mogelijke preventieve maatregelen die ziekenhuizen kunnen treffen om secundaire traumatisering te voorkomen.

In mijn scriptie ga ik op zoek naar een definitie voor intrafamiliaal geweld, de tendensen en wat de rol van de hulpverlening is bij deze complexe problematiek. Ik bekijk daarin specifiek de rol van de hulpverlening in Gent.

In mijn scriptie ga ik uit van 'de mens' in de rol van hulpverlener of -vrager binnen de maatschappelijke context. Ik onderscheid drie mensbeelden; economisch, biologisch en relationeel. De dominantie van de twee eerstgenoemde op de laatste is daarbij een hindernis voor hedendaagse hulpverlening.

Het familienetwerkberaad is een methodiek in de jeugdhulp die bijdraagt aan het versterken van sociale netwerken. Een familienetwerkberaad is een overleg tussen de cliënt, de familieleden, vrienden, andere belangrijke personen voor het gezin en één of meer zorgverleners, met als doel de krachtbronnen en mogelijkheden van het netwerk in kaart te brengen.
In deze scriptie wordt de effectiviteit van het familienetwerkberaad onderzocht.

In dit onderzoek werd artikel 60 op mesoniveau, binnen het OCMW van Aalst, onderzocht. Dit met als doel een zo duidelijk mogelijk beeld te krijgen over hoe deze tewerkstelling loopt en waar er eventueel marge is voor verbetering.

Mijn onderzoeksopzet bestond enerzijds uit een interview met de beleidsmensen, met de ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor deze sociale tewerkstelling. Anderzijds uit een focusgesprek met ervaringsdeskundigen, met mensen die of een sociale tewerkstelling positief hebben beëindigd of nog steeds aan het werk zijn als artikel 60.

Aan de hand van mijn ervaring en mijn onderzoeksopzet heb ik mijn veranderingsdoelen opgemaakt. Gezien de ervaringsdeskundigen artikel 60 als een positieve ervaring beschouwden denk ik dat men eerst en vooral moet proberen meer tewerkstelling plaatsen te creëren. Meer plaatsen geeft ook meer kansen dus meer kwetsbare mensen die men zo kan helpen naar werkervaring of zelfs naar een doorstroom naar de reguliere arbeidsmarkt. Hiervoor zal de begeleiding anders moeten worden aangepakt en zal ook de bijhorende subsidiëring moeten herbekeken worden. Zowel op mesoniveau binnen het OCMW te Aalst als op macroniveau en dus op Vlaams, gezien dit recent is overgeheveld van Federaal naar Vlaams.

Een tweede veranderingsdoel, wat ik zou willen gerealiseerd zien, is het verbeteren van de sfeer op de werkvloer ten opzichte van de mensen in artikel 60. Het welbevinden op het werk draagt volgens mij ook bij naar enerzijds je goed voelen in je vel maar anderzijds ook het goed presteren op het werk zelf. Voor mensen in sociale tewerkstelling denk ik dat de motivatie om op zoek te gaan naar een job na artikel 60 groter zal zijn als men een positieve ervaring heeft mogen ervaren.

Ook na begeleiding moet volgens mij beter. In het focusgesprek gaf elke deelnemer aan dat men in het spreekwoordelijke zwarte gat valt na artikel 60. Ook hier zouden we door in te zetten op betere, intensievere begeleiding, de doorstroom naar de reguliere markt kunnen bevorderen.

Ik ben dit eerst en vooral juridisch gaan bekijken, wetgeving versus toepassingen die men hanteert in het OCMW te Aalst. Daaruit bleek onder andere dat een flexibel werktraject, bijvoorbeeld deeltijds werken, wettelijk wel kan. Iets wat mogelijk zou moeten zijn voor iedereen in deze hectische maatschappij, zeker voor kwetsbare mensen die geen (groot) sociaal opvangnet hebben. Ook het loon voor de artikels 60 bepaalt men zelf als OCMW. Naar privé werkgevers toe factureert men 740 euro, openbare instanties die mensen tewerk stelt in artikel 60 betalen niets. Ook het feit dat men enkel leefloon gerechtigden in artikel 60 toelaat, is specifiek voor Aalst en zou dus ook anders kunnen. Er is dus een duidelijk verschil tussen wat er wetmatig mag en wat er in Aalst wordt toegepast. De reden hiervoor ligt meestal bij de subsidiëring die men hiervoor krijgt.

In een tweede invalshoek heb ik de psychosociale bril opgezet. Daar bleek, door de analyse van verschillende theorieën met betrekking tot het welbevinden en het hebben van een job, dat er wel effectief gevolgen kunnen zijn door het al dan niet hebben van een job. Zeker naar kwetsbare mensen toe moeten we hiermee rekening houden, zij hebben misschien bepaalde werkattitudes niet meegekregen van thuis. Doordat ze niet aan het werk zijn, worden ze uitgesloten uit de maatschappij. Men verliest zijn status en heeft niet het gevoel ergens bij te horen, ergens deel vanuit te maken. Aan het werk zijn zal hen dus empoweren, zal hun psychosociaal welzijn erop verbeteren.

Een laatste invalshoek is de hulpverlening. Doordat onze maatschappij volop in transitie is, dient de hulpverlening herbekeken te worden. Sleutelwoord bij hulpverlening is empoweren. Niet enkel doen wat wetmatig moet maar mensen helpen hun doelen te laten stellen en deze te verwezenlijken. De houding van de hulpverlener moet op voet van gelijkwaardigheid zijn en met een onvoorwaardelijke positieve houding ten opzichte van de cliënt met als doel zijn eigenwaarde te versterken.

Ik breng aan de hand van mijn onderzoeksopzet en theoretische staving vijf veranderingsstrategieën naar voor. Eerst en vooral moet artikel 60 voor iedereen kunnen en niet enkel voor mensen met een leefloon. Zo sluiten we mensen uit die ook zouden geholpen zijn door op deze manier aan het werk te kunnen. Ik denk bijvoorbeeld van een vrouw op leeftijd die van haar man is gescheiden en jaren voor de kinderen heeft gezorgd. Iemand van een iets oudere leeftijd, met een ‘black hole’ in haar CV van enkele jaren, zal niet makkelijk werk vinden.

Een tweede veranderingsstrategie is de mogelijkheid naar een flexibeler traject. Zeker nu we langer zullen moeten werken, is dit geen overbodige luxe. Zoals we ook in Finland zien, werkt zo’n systeem. Meer en meer mensen nemen ook hier ouderschapsverlof, tijdskrediet of loopbaanonderbreking om voor hun gezin of voor zichzelf te kunnen zorgen. Ook en zelfs vooral kwetsbare mensen die weinig of geen ervaring hebben en vaak niet beschikken over een sociaal opvangnet, zouden dit dus zeker moeten kunnen doen. Meer mensen zullen slagen in hun te presteren dagen in de opgegeven referteperiode en mensen gaan ook meer gemotiveerd zijn aan het werk te blijven in deze drukke geluksmaatschpapij.

Een derde strategie is de begeleiding van de mensen op de werkvloer die met mensen in artikel 60 moeten werken. Het stigmatiseren van deze groep tegen gaan door preventief de mensen op de werkvloer zelf grondig te informeren en hen te duiden wat de intentie is. Zo kunnen we taboes en vooroordelen wegwerken en eventuele pesterijen voorkomen. Een ‘workbuddy’, een gezinswetenschapper die niet alleen de mensen in sociale tewerkstelling maar ook de collega’s hierin begeleidt.

Een vierde strategie is het herbekijken van de kosten die men factureert aan privé firma’s. Zij krijgen een factuur van 740 euro per maand voor een werknemer, openbare instanties en vzw’s niet. Men hanteert dit omdat dit de kost is die het OCMW zelf zou moeten bijleggen, die men dus niet krijgt via subsidieringen. Op macroniveau zouden we dus moeten inzetten in het herbekijken van deze subsidieringen om deze gelijk te stellen. Maar ook OCMW Aalst zou zelf de beslissing kunnen nemen dit niet als grondvoorwaarde te hanteren. Zo creëren we meer tewerkstellingsplaatsen en vergroten we ook de doorstroom.

Een laatste voorstel naar verandering is de betere (na)begeleiding. Mensen in de laatste weken goed toeleiden naar het einde van hun tewerkstelling en al klaarstomen naar solliciteren op de reguliere arbeidsmarkt. Ook een betere samenwerking met onder andere VDAB is opportuun zijn. Ook hier is een rol weggelegd die perfect zou zijn voor een gezinswetenschapper.

Referentielijst:

Adriaens, C. L. (2013). Praktisch handboek voor OCMW-recht. 612 Loopbaan met zorg. (2015). Betekenis van werk. Betekenis van werk.

Tine Van Regenmortel, K. H. (2013. Het concept ‘empowerende academische werkplaats’. Een innovatieve vorm van samenwerken aan werkzame kennis. Tijdschrift voor Welzijnswerk, 36-48 Van Regenmortel, S. (2015, april). Sociaal werk moet anders in de nieuwe samenleving. Entry-media

Vlieger, S. D. (2008, Juni). Schuld en schaamte: een vergelijkende studie tussen werkenden en werklozen. Gent: Universiteit Gent.

Vries, S. D. (2010). Basismethodiek psychosociale hulpverlening. In S. D. Vries, Basismethodiek psychosociale hulpverlening (p. 425). Hoten, Nederland: Bohn Stafleu van Loghum.

We maken de denkoefening om Autismespectrumstoornis (ASS) als een aparte cultuur te benaderen. Kunnen hulpverleners dan hun interculturele communicatieve competenties inzetten om de communicatie met hun cliënt met ASS te verbeteren?

Alhoewel nabestaanden van slachtoffers van levensdelicten (moord en doodslag) ook slachtoffers zijn, krijgen zij vaak niet de aandacht die zij verdienen. In dit onderzoek werd dan ook getracht om, via kwalitatieve interviews, in kaart te brengen hoe dergelijke nabestaanden hun slachtofferschap ervaren. Hierbij werd nagegaan of er, naast een primaire victimisatie (de directe gevolgen van het misdrijf), ook sprake is van een secundaire victimisatie (ten gevolge van de houding van allerlei actoren waarmee de desbetreffende personen in contact komen).

Een zoektocht naar hoe het vraaggestuurde concept is uitgewerkt in de Belgische gezondheidszorg, en meer specifiek de zorg op sociale diensten voor kankerpatiënten.

De werkplek van de onderzoekster is CKG Molenhof te Beringen. Het praktijkprobleem dat onderzocht
wordt, situeert zich in de leefgroep wanneer de begeleidingsprocedure is opgestart. Om tot een goede
opstart te komen in die begeleidingsprocedure wordt er een kennismaking gevoerd met het kind. Deze
kennismaking kan op verschillende manieren verlopen. In de hulpverlening wordt er gebruik gemaakt van
de term "methoden en technieken".
De begeleiders van CKG het Molenhof willen graag inzicht verwerven in het aanbod methoden en
technieken om een kennismakingsgesprek met een kind aan te gaan tijdens de begeleidingsprocedure. Om
deze hulpvraag te beantwoorden, neemt de onderzoekster jullie mee in haar zoektocht naar verschillende
methoden en technieken die CKG's in Vlaanderen gebruiken om kinderen te ondersteunen in het eerste
kennismakingsgesprek. Het doel van het onderzoek is het kind meer veiligheid te bieden doordat de
hulpverleners een bredere waaier van methoden en technieken kunnen hanteren.

Een bespreking van drugbehandelingskamers als alternatieve correctionale afhandeling van drugsgerelateerde misdrijven. Een vergelijking van de situatie in Gent en Brugge.

Hoogsensitiviteit, een talent Inleiding Stel dat u ontdekt dat u hoogsensitief bent? Gaat er een wereld voor u open? Voelt u zich eindelijk begrepen? Deze vreugde kan van korte duur zijn. Het is niet omdat u zichzelf beter begrijpt, dat de omgeving u ook begrijpt. Daarom wilden wij met onze bachelorproef duidelijkheid scheppen rond hoogsensitiviteit en via deze weg leerkrachten en hulpverleners concrete tips meegeven.Hoogsensitiviteit in de kijker Als u surft op het internet of een tijdschrift leest, is de kans steeds groter dat u iets tegenkomt rond hoogsensitiviteit.

Het internet en zelfverwonding: surfen tussen trigger en taboe 21 000 hits binnen één seconde21 000 hits om in te verdwalenVan 21 000 naar 21 00121 000 hits waar nog geen onderzoek naar werd gedaanHet internet onder de loep, graag ook in Vlaanderen! 21 000 hits binnen één secondeAnno 2015 levert een gewone zoekopdracht naar zelfverwonding via Google binnen één seconde 21 000 resultaten op. Je vindt met één klik onder andere artikels uit populaire tijdschriften en kranten, filmpjes, foto’s, informatiewebsites, discussieforums… Het aanbod is enorm.

 Personen met een beperking: wat maakt een slachtoffer ook dader van seksueel misbruik?  “Ik besef nu dat het niet mijn fout is dat ik als kind misbruikt werd. En dat het dus ook niet de fout is van mijn slachtoffer dat ik haar misbruikt heb.”- participant uit het onderzoek van Ricci en Clayton (2008).Seksualiteit is vandaag de dag een aantrekkelijk en veelbesproken thema. De taboesfeer errond is reeds verlaten, maar het betrekken op personen met een verstandelijke beperking is een onderwerp dat nog vaak ontkent of genegeerd wordt.

LIFTUP/LIFTOFF VORMINGSPLATFORMUit noodzaak nadenken over een nieuwe publieke plek in de stad.Het grote probleem van Europa tijdens deze vluchtelingencrisis, is dat ieder land in de EU zijn eigen asielbeleid heeft. Er is geen unaniem akkoord over de kwestie en dat zorgt voor knelpunten. Sommige landen zetten zware grenscontroles in, ondanks het Shengen-akkoord van 1993 dat vrij verkeer van personen in Europa toelaat.

 “Vergeten verhalen: ex-kindsoldaten in de gevangenis”“Het misdrijf waarvan ik verdacht word, is gebaseerd op een leugen. Mensen in m’n gemeenschap beschuldigden mij ervan omdat ik vroeger bij de rebellen leefde. Vandaag ben ik erg ongelukkig door de grote onzekerheid… hoe lang zal ik hier nog opgesloten zitten?” Jack is één van de tienduizenden jongeren die in Noord-Oeganda ontvoerd werd door de rebellen van het Lord’s Resistane Army (LRA) om hen in te zetten als kindsoldaat.

Een kind met downsyndroom: een kwestie van dubbel klikken. “Ons leven is voorbij dachten we. Ik kende dat totaal niet dus je gaat meteen uit van het ergste. Je denkt ‘oh my god’, wat moet ik hier mee doen? Ik kan dat niet.”Jaarlijks worden ongeveer honderd mensen in België ouder van een kind met downsyndroom. Voor zo goed als elke ouder is de geboorte van zijn of haar kind een speciaal moment. Wanneer dit kind echter een beperking blijkt te hebben, kan deze heuglijke tijd onder druk staan.   Downsyndroom is een beperking die meestal rond de geboorte van het kind gediagnosticeerd wordt.

Zorgen om zorgen: onthaalmedewerkers uit CAW Halle-Vilvoorde aan het woord Michelle Greitemann voerde voor het behalen van haar diploma Maatschappelijk Werk een onderzoek binnen CAW Halle-Vilvoorde. Een CAW (Centrum voor Algemeen Welzijnswerk) is een eerstelijnsdienst die open staat voor veel vragen: relatieproblemen, woonproblemen, slachtoffer zijn, enzovoort. Binnen het CAW zijn er ook teams Algemeen Onthaal en Begeleidingen (kortweg AOB). Zij zien een breed scala aan vragen en cliënten, verduidelijken die vragen en kijken naar welke hulpverlening de juiste is.

De Zorgverzekering, de Vlaamse Achilleshiel?De Vlaamse Zorgverzekering… . De zoveelste verzekering die moet worden betaald. Je hoort de gemiddelde Vlaming mopperen wanneer deze rekening opnieuw in de bus valt. Sterker nog, begin dit jaar werd de bijdrage zelfs verdubbeld! Doch staat er niemand stil bij het feit dat je ze in de toekomst wel eens nodig kan hebben. De Vlaamse Zorgverzekering is dan ook een verzekering die het merendeel van de bevolking aanbelangt. Deze surplus van 130 kan degelijk het verschil maken… .Na de Tweede Wereldoorlog breidde België prompt uit tot een verzorgingsstaat.

In naam van de wetenschap: op avontuur in de gevangenisDe gedachte aan wetenschappelijk onderzoek met gevangenen roept wellicht beelden op van duistere toestanden, zoals de medische experimenten die plaatsvonden in de concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Inderdaad, voornamelijk sinds toen werden gevangenen gezien als de ideale proefpersonen en vanaf de jaren ’50 vonden ook psychologische experimenten met gedetineerden hun opgang. Gelukkig werd er na verloop van tijd meer nagedacht over de ethische implicaties van zulke onderzoeken.

Niet vanzelfsprekend: Visies op hoe kinderen uit moslimgezinnen spreken over ervaringen van seksueel misbruik. Er is heel wat kennis over seksueel misbruik van kinderen en ook over de manier waarop deze kinderen hierover kunnen praten. Deze kennis wordt toegepast door onder andere hulpverleners, therapeuten en politieverhoorders. Hierbij vertrekt men evenwel gewoonlijk vanuit onze gemiddelde Belgische context, maar de context waarin kinderen opgroeien wordt steeds meer divers. Heel wat kinderen in België groeien op in moslimgezinnen.

De paradox van Europa: racisme verboden, mensen uitsluiten verplicht!Als men spreekt over mensen zonder papieren, aan wie denkt u dan? Een Syrisch gezin dat IS ontvlucht via de Middellandse Zee? Een Erasmus-studente die ‘vergeet’ terug te keren na afloop van het programma? Een Soedanese jonge man die het Kanaal probeert over te steken? Een bedelend Roma-kind in de winkelstraat?“Mensen zonder papieren” is eigenlijk een foutieve term: vaak heeft men wel documenten, maar niet de juiste. Anno 2015 herbergt elke Europese stad mensen met een onwettig of irregulier verblijf.

Deze bachelorproef gaat over een ethisch verhaal. Wat gebeurt er met jou als verpleegkundige wanneer je door een kind valselijk beschuldigd wordt van seksueel grensoverschrijdend gedrag. De buitenwereld bekijkt je als een dader maar in werkelijkheid ben je het slachtoffer. De impact op je professioneel leven en je privé is enorm. Vooral door de zaak Dutroux worden beschuldigingen van seksueel misbruik door kinderen zeer ernstig genomen. Maar wat heeft dit tot gevolg voor de professional?

Binnen onze bachelorproef bespreken we vier thema’s: vraaggericht en cultuursensitief werken, maatschappelijke kwetsbaarheid, muzisch agogisch werken en opvoedingsondersteuning. Deze vier thema’s worden uitgebreid uitgelegd. We hebben gekozen om deze vier thema’s te bespreken aan de hand van onze projectaanvraag: een product ontwikkelen waarbij de interactie bevorderd wordt en dit voor en samen met de ouders. Dit moet gebeuren op een vraaggerichte, muzisch-agogische en cultuur sensitieve wijze.Vraaggericht en cultuursensitief werkenWe hebben vier definities gevonden voor vraaggericht werken.

Ik ben blij dat gij in mijn team zit…van miserie naar synergie!Herinner je jezelf nog dat je een werk moest maken met een paar mensen die je van haar nog pluim kende en dat je hierbij op sommige momenten dacht: “Ik had het beter allemaal zelf gedaan! Waarom moeten we samenwerken? Wat is al dat gedoe rond teamwerk?” Een of ander onderzoek heeft aangetoond dat teamwerk de resultaten verhoogt en dat je daarmee complexe problemen kan oplossen. In dat geval zetten we mensen in een organisatie samen, geven hen een project en de sleutel tot succes is gevonden.

Een reflectie-studie met betrekking tot de ontwikkeling van duurzame humanitaire tentenWereldwijd leven er ongeveer 35 miljoen vluchtelingen als gevolg van een natuurramp of politiek conflict. Mensen slaan noodgedwongen op de vlucht en noodhulporganisaties dienen snel in te grijpen. Duizenden mensen voorzien van opvang, voeding en medische hulp in een mum van tijd is een hele klus. Er echter voor zorgen dat de opstart van een vluchtelingenkamp ook op lange termijn leefbaar blijft is een uitdaging.Het verlenen van onderdak gebeurt in de vorm van tentenkampen.

Een weg naar herstelgericht werken in de bijzondere jeugdzorgHerstelrecht is een begrip dat uit de gerechtelijke context komt. Het is een manier om te reageren op misdrijven die gepleegd zijn. De aanpak staat in schril contrast met een sanctionerende aanpak, waar straffen centraal staat. In een herstelgerichte aanpak staat daarentegen het herstel van de aangerichte schade centraal, en heeft men aandacht voor het slachtoffer. Dat blijkt positieve effecten te hebben, zowel op de dader van het misdrijf, als op het slachtoffer ervan.

INTERNET ALS BELANGRIJKSTE BRON VAN INFORMATIE VOOR DEPRESSIEVE PERSONENHet internet is een belangrijke bron van informatie wat betreft onze gezondheid. Nog voordat je een afspraak hebt bij de huisarts, geef je enkele symptomen in op Google en zo kan je zelf een inschatting maken over de ernst van de situatie of een eerste diagnose stellen. Zeker wanneer je de symptomen liever niet met je directe omgeving deelt, zoals bij prostaatklachten en seksueel overdraagbare aandoeningen, maar ook voor depressies kan het internet een verleidelijke bron van informatie zijn.

Het Belgisch cannabisbeleid onder de loep: gedoogbeleid te ondoorzichtig?!Cannabis, althans de discussie over welk beleidsmodel het best gehanteerd wordt bij cannabis, is een actueel thema. De recente voorbeelden van legalisering van cannabis in Washington en Colorado hebben het debat over hoe idealiter zou moeten opgetreden worden bij cannabis opnieuw doen oplaaien. Zoals men een blikje cola uit de automaat kan halen is het nu zelfs mogelijk in bepaalde staten van de VS om cannabis te verkrijgen door middel van een wietautomaat.

“Zorg goed voor jezelf”Acute opvang na verkrachting faaltSlachtoffers van verkrachting kunnen in ons land geen beroep doen op professionele en gecoördineerde crisishulpverlening die in andere landen wel voorhanden is. Dit verkleint de pakkans van de daders en vergroot het risico op ernstige en blijvende gezondheidsklachten bij de slachtoffers.In 2013 registreerde de politie in ons land 3284 aangiften van verkrachting, waarvan 212 groepsverkrachtingen. Volgens de recentste Veiligheidsmonitor - een enquête van de politie bij de bevolking - zou dat maar één tiende van het werkelijke aantal zijn.