Scriptiebank overzicht

Welke verplichtingen heeft de Belgische Staat ten aanzien van de Belgische kinderen die vastzitten in het (gevallen) kalifaat? Is een repatriëring de beste oplossing op lange termijn? Het zogenaamde repatriëringsdilemma rond deze ‘Belgische kinderen van het kalifaat’ leidt tot een maatschappelijk, juridisch en politiek gevoelige discussie. Door dieper in te gaan op deze gevoelige doch urgente mensenrechtenkwestie, tracht dit onderzoek een bijdrage te leveren in het formuleren van een antwoord op deze vragen.

Deze scriptie onderzoekt de ideologie en geschiedenis van het concept 'islamitische staat' binnen het salafi-jihadistisch gedachtegoed. Door geweld te beschouwen als deel van het staatsvormingsproces krijgen we nieuwe inzichten in de politieke aard van dit proces.

Via een studie van relevante literatuur en gesprekken met zes professionals probeert dit onderzoek een stap dichter te komen bij een genuanceerde benadering van een actuele maar tegelijk onbekende en gevoelige kwestie: de terugkeer en (re-)integratie van Belgische kinderen uit het gevallen kalifaat.

Milieugeschiedenis kan bijdragen tot een betere framing van (gewelddadige) radicalisering in West-Europa. Het argument is dat grieven en frustraties die als mogelijke oorzaken van radicalisering worden beschouwd, kunnen worden versterkt door een gebrek aan overeenstemming tussen hoe een (huidige) samenleving hiermee omgaat en hoe een individu of groep percipieert dat ze in een andere historische of ecologische context zouden zijn benaderd. Deze 'andere context' kan de samenleving van een persoon zijn voordat hij naar een andere samenleving migreerde, of voordat ouders of grootouders migreerden; voor een persoon die nooit migreerde maar geconfronteerd werd met een veranderende fysieke en sociale omgeving kan het de perceptie zijn van een geïdealiseerd verleden.

Dit onderzoek heeft aan de hand van een vragenlijst bepaalde opvallende antwoordpatronen en denkprocessen als start van psychologische vatbaarheid voor radicalisering willen achterhalen bij schoolgaande jongeren in Brussel en Antwerpen.

Het is een kwantitatieve inhoudsanalyse van nieuwsfoto’s in de mediaberichtgeving over terreurgroep Islamitische Staat, verschenen op de website van De Morgen en Het Laatste Nieuws gedurende 1 jaar.

“Wanneer houdt deze schijtoorlog nu eens op?”[1]Oorlogsverheerlijking en –afkeuring in Ernst Jüngers In Stahlgewittern en Erich Maria Remarques Der Weg zurück in het licht van de Langemarck-mytheAlomtegenwoordig zijn ze dezer dagen, de nieuwsberichten over IS. Syriëstrijders, extremisme, terrorisme, onthoofdingen, oorlog, paniek, vluchtelingen en een hoop ellende.

 “Vergeten verhalen: ex-kindsoldaten in de gevangenis”“Het misdrijf waarvan ik verdacht word, is gebaseerd op een leugen. Mensen in m’n gemeenschap beschuldigden mij ervan omdat ik vroeger bij de rebellen leefde. Vandaag ben ik erg ongelukkig door de grote onzekerheid… hoe lang zal ik hier nog opgesloten zitten?” Jack is één van de tienduizenden jongeren die in Noord-Oeganda ontvoerd werd door de rebellen van het Lord’s Resistane Army (LRA) om hen in te zetten als kindsoldaat.

 
We leven in slechte tijden: de mensen zijn verdorven en de leiders corrupt. Maar niet getreurd: weldra zal de Albedwinger aan al deze praktijken een einde stellen. Talrijke tekenen zullen het Oordeel voorafgaan, de gelovigen zullen door vele beproevingen uitgezuiverd worden, en slechts een select groepje van echte gelovigen zal deel kunnen uitmaken van de door God ingestelde maatschappij.
 
Apocalyptiek noemen we dit. Iedere godsdienst kent het wel onder de ene of andere vorm, en geen enkele apocalyptische dreiging is compleet zonder de verschijning van een antichrist.

Moslimterrorisme, ook duizend jaar geleden
 
Op 11 september maakte de wereld kennis met het zogenaamde moslimterrorisme.  Iets nieuws, dachten velen toen.  Niets is echter minder waar.
 
Reeds in de eerste jaren na de dood van profeet Mohammed (632 n.Chr.), werd de moslimgemeenschap opgeschrikt door een extremistische fractie binnen de islam:  kharidjieten werden ze genoemd.  Het woord kharidjieten betekent “zij die vertrekken” aangezien zij vertrokken uit de groep volgelingen van Ali (sji’at Ali, of beter bekend onder de benaming sji’ieten).  Ali, schoonzoon van de profeet en tevens de vierd